Survey Dari World Value Tunjukkan Cina Manusia Paling Rasis
Sumber
World Value
Survey baru-baru ini memaparkan hasil tinjauan mengenai sikap sosial
penduduk di 80 buah negara berdasarkan penilaian yang dibuat selama
lebih tiga dekad. Utusan Malaysia memetik tinjauan tersebut yang antara
lain menunjukkan bahawa kaum Cina, terutamanya di Hong Kong merupakan
kaum paling rasis di mana 71.8% dari mereka enggan tinggal bersebelahan
dengan bangsa lain.
Dalam pada itu,
Malaysia pula mencatatkan 20% – 39.9% penduduk dengan sikap yang sama
iaitu kurang toleransi dalam perkauman. Mungkin tidak salah jika
dikatakan bahawa kedudukan Malaysia ini diperolehi kerana 23% dari
penduduk negara ini adalah kaum Cina.
Hasil tinjauan
World Value Survey sebenarnya menepati pemerhatian secara rambang dan
rawak berkenaan sikap kaum Cina di mana-mana sahaja.
Di Malaysia
adalah yang paling jelas kerana jangankan berjiran dengan kaum lain,
kaum Cina di sini juga berkeras dan berdegil untuk terus mengasingkan
anak-anak mereka dari kaum lain melalui Sekolah Vernakular. Ini adalah
bukti paling kukuh bahawa kaum Cina tidak punya toleransi, enggan
berinteraksi serta menolak sebarang bentuk perpaduan dengan kaum lain.
Bukti lain pula boleh dilihat dari aktiviti ekonomi negara ini yang mana dikuasai kaum Cina.
Bukan rahsia
bahawa syarikat-syarikat swasta yang diterajui Cina menjadikan ‘kaum’
sebagai faktor utama dalam mencari pekerja. Ini dilakukan dengan
meletakkan bahasa ibunda mereka sebagai kelayakan penting untuk bekerja
di tempat mereka dan di masa yang sama mengenepikan terus bahasa
kebangsaan. Dengan cara ini, mereka akan dapat menghadkan pekerja
kepada kaum mereka sahaja.
Alasan kononnya
bahasa Mandarin adalah penting di dalam dunia hari ini adalah alasan
paling dangkal kerana terbukti Singapura yang menjadi kiblat orang Cina
Malaysia juga langsung tidak mengiktiraf Mandarin. Malah negara itu
meletakkan Bahasa Inggeris sebagai bahasa utama dan ekonomi Singapura
tetap berkembang maju. Singapura juga tidak ada sekolah Cina untuk
tujuan ‘memelihara’ budaya Cina.
Namun, itu tidak
bermakna Cina Singapura tidak turut berkongsi sikap perkauman saudara
mereka di seberang sini. Satu-satunya sebab kenapa Singapura tidak
mendirikan sekolah Cina atau menjulang Mandarin sebagai bahasa utama
ialah kerana di Singapura, kaum Cina sudah punya kuasa mutlak.
Ini menjelaskan
sikap sebenar kaum Cina secara keseluruhan iaitu mereka bukannya begitu
berminat untuk memelihara budaya atau bahasa mereka, tetapi yang menjadi
tonggak hidup mereka hanyalah soal ‘kaum’ iaitu dari segi kedudukan
atau kuasa kaum mereka.
Alasan memelihara budaya hanyalah untuk menutup agenda dan sikap rasis mereka.
Oleh itu, kita
lihat di dalam perniagaan juga sama di mana kaum Cina tidak akan
sekali-kali membenarkan kaum lain menyaingi mereka secara sihat.
Beberapa kali mereka dikesan mengsabotaj usahawan Melayu secara halus
walaupun pada hakikatnya, kaum Melayu tidak pernah menyoal monopoli
mereka selama ini. Malah, mereka juga akan menuduh kerajaan sebagai
rasis jika sesuatu projek dianugerahkan kepada syarikat Melayu, walaupun
terdapat lebih ramai dari kaum mereka yang telah mendapat peluang yang
sama.
Buruknya sikap
kaum ini ialah mereka menjerit-jeritkan inginkan saingan sihat tetapi
mereka juga akan pantas mengecam dan menghalang segala usaha ke arah
mewujudkan saingan yang sihat itu.
Ini menunjukkan bahawa mereka bukan sahaja rasis, tetapi hipokrit dan penindas.
Secara
ringkasnya, kaum Cina sebenarnya tidak akan berpuas hati selagi tidak
berada di tempat teratas. Apabila mereka berhijrah ke mana-mana negara,
termasuk negara barat, perkara pertama yang mereka lakukan ialah
mewujudkan ‘kawasan’ mereka sendiri yang dipanggil China Town.
Kedai-kedai di China Town tidak akan memberi peluang pekerjaan kepada
kaum lain kerana ingin benar-benar hidup dalam kelompok mereka sendiri,
berasingan dari kaum asal dan kaum-kaum pendatang lain. Dari situ
mereka membentuk ‘kuasa’ sendiri melalui kongsi-kongsi gelap serta
bersikap samseng dan tidak menghormati ‘orang luar’ walaupun hakikatnya
merekalah ‘orang luar’ itu.
Bagi mereka yang
pernah bekerja atau berurusan dengan syarikat dari negara China, pasti
tahu bahawa kaum Cina amat sukar melafazkan ‘maaf’ atau ‘terima kasih’
walaupun kepada pelanggan sendiri.
Dan inilah sikap
semulajadi Cina iaitu ‘keras’ – tiada toleransi, tidak hormat dan tidak
prihatin pada orang lain. Sikap ini masih berakar umbi jauh ke dalam
jiwa dan minda kaum Cina walaupun mereka telah lama meninggalkan tanah
asal mereka. Cuma kadangkala sikap itu sukar dilihat kerana telah
sedikit terpengaruh dengan budaya kaum lain. Namun, hari ini, sikap
‘keras’ kaum Cina ini kembali menyerlah di dalam generasi Cina Malaysia
hari ini akibat pergaulan mereka yang terhad di SJKC.
Kesimpulannya,
kaum Cina adalah punca ketegangan kaum di Malaysia dan di mana-mana jua.
Mereka mungkin kelihatan ‘normal’ dalam kumpulan kecil, tetapi apabila
mereka ramai, mereka akan menimbulkan ketidakselesaan dan keresahan
dalam masyarakat akibat sikap mereka yang ‘keras’ dan sukar serta enggan
bergaul dengan kaum lain.
AMUKANMELAYU - nak wat geno.....demo dah jadi "BELANDO" minta tanah. Kita jugak yang duk p bagi......