Dari Seorang Model Seksi Antarabangsa, Kini Berhijab Mendalami Islam!
Saya telah melihat halaman kosong ini (FB) sekurang-kurangnya 20 minit, memikirkan bagaimana saya harus mulakan cerita yang ingin saya beritahu anda. Saya telah memikirkan kandungannya untuk beberapa hari – sebenarnya untuk beberapa bulan – tetapi tidak menemui cara yang memuaskan untuk saya mulakan. Jadi, saya rasa saya hanya mulakan dengan memperkenalkan diri saya.
Nama saya Aliza. Saya tidak berbeza daripada anda, tetapi ramai yang berkata bahawa saya telah mengalami beberapa perkara yang luar biasa. Dalam hidup saya, saya telah belajar di beberapa sekolah-sekolah yang paling teruk dan juga sekolah-sekolah yang terbaik di dunia, mempunyai peluang untuk mengembara ke lebih daripada sedozen negara-negara, bekerja dalam pekerjaan yang berubah seperti yang anda boleh bayangkan – dari seorang pelayan kepada seorang anggota pengurusan kanan korporat, model yang ‘in-demand’ kepada seorang jurubahasa tentera.
Saya boleh katakan bahawa saya telah mempunyai suatu hidup yang ditaburi dengan cebisan-cebisan menarik dalam perjuangan, pengembaraan, kesusahan dan sedikit glamor. Malah pada tahun lalu, saya berada di muka depan sekurang-kurangnya dalam dua majalah dan menjadi tajuk utama dalam tiga atau empat majalah yang lain.
Tetapi tahun ini sangat berbeza.
Bagi tempoh 12 bulan lalu, saya sengaja menjauhkan diri daripada media dan daripada acara-acara industri model; memendam diri untuk mencari diri saya sendiri. Walaupun banyak kerja saya masih mendapat perhatian tinggi di TV, nama saya pudar daripada majalah, media dan senarai undangan. Tahun ini, saya dikelilingi oleh rakan-rakan dan bukannya kamera. Tahun ini, hati saya lebih damai daripada apa yang dirasai. Mengapa? Saya telah menemui asas, kebenaran, keikhlasan dan ketenangan dalam agama … agama yang bukan ketika saya dilahirkan.
(Saya berharap untuk berkongsi pengalaman hidup saya, minat saya dalam kesihatan dan kesejahteraan, pengembaraan makanan saya dan pandangan saya mengenai isu-isu dunia dan banyak lagi hanya kerana saya telah lama dengan anda selepas cerita ini dikeluarkan. Saya tahu bahawa jika anda seperti saya, anda adalah seseorang yang melihat seseorang melebihi bangsa, agama dan jantina mereka dan berminat untuk berkawan dengan semua orang dengan cara yang positif dan terhormat tanpa mengira perjalanan hidup mereka.)
Saya telah menemui agama yang berasaskan kedamaian, keikhlasan dan kehormatan. Nama agama ini diterjemahkan secara bahasa bermaksud “penyerahan” dan, apabila dimasukkan ke dalam konteks keagamaan, ia bermakna “untuk beribadah (menyerah diri) kepada satu-satunya Tuhan”. Ini adalah Tuhan yang sama Nabi Adam, Nuh, Musa, Ibrahim, Daud dan Isa sembah … Tuhan yang sama yang saya suburkan sembah dan cinta sebagai penganut Kristian yang kuat.
Tetapi, agama yang saya peluk itu adalah satu agama yang terlalu disalah fahami dan dan ditakuti secara meluas kerana budaya popular dan peristiwa-peristiwa semasa.
Saya mula belajar tentang Islam melalui usaha ikhlas untuk melihat diri saya dalam Kristian ketika saya memerlukan harapan. Tetapi pencarian saya untuk harapan dalam Kristian membawa saya kepada penyelidikan akademik yang teliti tentang Islam sebagai agama dan satu cara hidup. Saya menemui Islam tidak melalui apa yang media gambarkan atau apa yang saya pernah mendengar tentang orang Islam, tetapi melalui sejarah, ilmuwan, menteri-menteri Kristian , pakar-pakar Bible, guru-guru agama (Islam), pemerhatian rakan-rakan Islam saya dan apa yang saya rasa dalam hati saya sendiri.
Secara jujurnya, tidak mudah bagi saya untuk membuka dan memberitahu anda cerita saya. Dan, kerana kebanyakan orang tahu saya sebagai penganut Kristian yang kuat, saya rasa ramai di kalangan anda yang membaca (tulisan) ini yang terkejut dengan apa yang saya kongsikan dengan anda. Tetapi saya berharap anda masih teruskan membaca pada kerana saya tidak menulis ini untuk keuntungan peribadi atau cuba untuk meyakinkan anda apa-apa. Harapan saya adalah untuk berkongsi sedikit tentang diri saya dengan anda dan memberi sedikit imbasan sebahagian daripada apa yang telah saya pelajari tentang Islam semata-mata demi memupuk toleransi agama, hormat dan persahabatan.
 |
Permulaan Sederhana
Bagi anda yang tidak tahu dengan latar belakang saya, izinkan saya untuk memberitahu secara ringkas tentang diri saya.
Saya dilahirkan di sebuah pekan kecil di Oklahoma, Amerika Syarikat yang dinamakan Enid dengan bilangan penduduk kurang 50,000 berbanding dengan bandar yang berpenduduk 1.5 juta yang saya tinggal sekarang (Kuala Lumpur). Selepas Enid, saya telah berpindah 12 kali setakat ini.
Dalam beberapa tahun, ada beberapa masa yang selesa dan masa kesusahan yang melampau. Saya hampir-hampir tiada tempat tinggal, mempunyai sangat sedikit makanan yang ditaja kerajaan, tetapi saya juga mempunyai peluang untuk bekerja dan belajar dengan lebih keras bagi mencipta masa depan untuk diri sendiri. Walaupun dengan kesusahan itu, saya telah cemerlang di sekolah, memenangi biasiswa akademik dan kini memegang dua Ijazah Sarjana Muda dalam bidang Ekonomi dan Sosiologi dan juga Ijazah Sarjana Perniagaan Antarabangsa.
Saya juga telah berubah secara dramatik dalam tahun-tahun tersebut. Daripada seorang gadis pekan kecil yang senyap, yang tidak berkata sepatah pun di sekolah hingga berumur 12 tahun, kepada seorang wanita muda yang secara sedar berjanji kepada dirinya untuk menjadi seseorang yang akan berjaya dalam apa sahaja yang diletakkan di mindanya.
Saya mula bersuara, menjadi pemimpin pelajar, kemudian menjadi aktivis kampus, mendapat pengiktirafan untuk beberapa pencapaian saya dari tempat-tempat seperti Pentagon di Washington DC dan, selepas mendapat MBA, saya mendapat sendiri kerja di mana saya dengan segera menjadi Pengarah Pemasaran walaupun dengan usia saya yang muda.
Bagi orang yang melihat saya dari luar, segala-galanya kelihatan baik … terlalu mudah (dilihat). Tetapi, tiada siapa yang dapat melihat apa yang berlaku di dalam. Dari dalam, saya dalam keadaan kacau-bilau.
Suatu Pencarian Untuk Kedamaian
Dalam banyak cara, peristiwa-peristiwa dalam hidup saya adalah satu kekaburan. Dan ia adalah satu kekaburan dalam ingatan saya untuk sebab yang baik – untuk menjauhkan kesakitan, sedih dan kitaran buruk kemusnahan diri.
Saya tidak mahu pergi secara terperinci dalam bahagian ini kerana menghormati orang ramai yang boleh dipengaruhi oleh apa yang saya tulis, tetapi apa yang saya boleh katakan ialah saya jatuh ke dalam tempoh kemurungan klinikal kerana keadaan hidup saya semasa itu, pengalaman yang saya terpaksa bertahan tahun demi tahun; dan apabila saya fikir saya hampir pulih, saya telah membuat beberapa keputusan hidup yang buruk yang menggelincirkan hidup saya untuk beberapa tahun lagi.
Lebih daripada itu, saya adalah seorang yang sangat pendiam, yang sukar untuk bercakap secara terbuka kepada orang (walaupun kepada ibu bapa saya) dan, dengan itu, lebih suka menyimpan segala-galanya dalam diri. Tambahan lagi, saya tidak pernah benar-benar mempunyai tempat yang sesuai untuk membantu saya dan menyelesaikan isu-isu yang melanda saya. Saya sering berpura-pura gembira dan yakin untuk mengekalkan status quo supaya tiada siapa yang akan bertanya kepada saya apa-apa dan saya tidak perlu berfikir tentang apa yang menghantui saya. Semua ini sudah tentu satu formula untuk kehancuran emosi.
Tetapi ada satu perkara – satu-satunya perkara yang saya sentiasa boleh beralih kepada dasar, untuk menenangkan diri saya dan untuk memfokuskan semula supaya saya sekurang-kurangnya boleh berfungsi di tempat kerja dan dalam kehidupan. Agama. Saya sentiasa mempunyai Tuhan.
Awal tahun lalu bermula agak cerah untuk saya. Saya merasakan kebebasan yang baru ditemui kerana saya akhirnya membuat kemajuan dalam menyelesaikan beberapa isu-isu peribadi dan keluarga dan memandang ke depan untuk memulakan (kehidupan) pada banyak peringkat. Kerjaya saya dalam media telah berjalan dengan baik dalam kedua-dua tugasan tempatan dan antarabangsa, jadi saya merasakan seperti saya mahu mengalami perkara-perkara baru dan mencuba gaya hidup yang berbeza.
Saya tinggal dalam kehidupan yang agak peribadi, tenang dan merendah diri, melakukan pekerjaan saya dan menghabiskan masa di rumah, tetapi kerana beban yang ditarik balik, saya telah mencuba untuk lebih banyak keluar, bersosial, menemui beberapa rakan-rakan hipster, mula membuat penampilan dalam pelbagai program dan parti-parti di sekitar bandar, dan juga mencuba-cuba sedikit dalam fotografi seni di mana saya mendedahkan diri lebih daripada apa yang buat sebelum ini. Saya berasa bebas dan hidup tetapi bagaimanapun, masih merasa kosong.
Mungkin kerana kehidupan yang saya cuba untuk hidup begitu asing kepada saya dan amat tidak sesuai bagi saya, saya menyesal. Dan apabila kekosongan semakin meningkat, parti-parti jadi membosankan, saya terperangkap dengan imej seksi dan rakan-rakan hipster tidak membawakan (kehidupan) yang terbaik dalam diri saya, pendek kata.
Saya mula membenci apa yang terjadi pada diri saya dalam bulan-bulan yang singkat itu dan saya kembali merasa kehilangan, tiada harapan dan keliru tentang dunia. Saya mahu kembali kebiasaan, ketenangan, kebosanan tetapi bermanfaat, kehidupan peribadi saya. Jadi, saya memutuskan diri saya sepenuhnya dan kembali kepada satu perkara yang sentiasa bertapak dan memfokuskan saya semula.
Selepas menghentikan segala-galanya, saya segera kembali kepada Tuhan dengan harapan untuk menemui kedamaian sebenar saya dambakan. Dan perjalanan saya bermula…
Kebenaran Yang Menemuiku
Seperti yang dinyatakan, ini bukan kali pertama saya memohon bantuan Tuhan untuk menenangkan diri saya dan memberi tumpuan semula, tetapi entah bagaimana saya benar-benar mahu ia menjadi untuk kali terakhir. Masa yang lain, saya akan memberi tumpuan semula hanya cukup untuk terus hidup, tetapi kali ini, saya mahu Tuhan untuk menjadi dan kekal sebagai panduan dalam hidup saya.
Saya mahu agama menjadi pilihan gaya hidup saya, bukan hanya satu elemen dalam hidup saya. Saya telah cukup berpengalaman dalam kehidupan sekarang untuk mengetahui jenis orang yang saya mahu jadi dan memimpin jenis kehidupan yang paling selesa. Saya mahu hidup dalam keadaan yang baik, bersih, hidup yang damai dan mahukan keaslian.
Untuk mendapatkan keaslian, saya mahu mencari gereja yang benar dan mudah bagi Kristian yang awal kerana saya fikir, perlu ada cara yang betul untuk menyembah Tuhan. Saya fikir bahawa orang-orang yang bersama Nabi Isa atau pengikut-pengikutnya dan bagaimana mereka menyembah, harus menjadi cara yang betul. Saya dapati gereja moden terlalu menonjol – seperti konsert rock, dan kurang mendalam dan kejiwaan.
Saya juga mendapati beberapa teori Kristian baru bertembung dengan sistem kepercayaan saya di mana orang ramai tidak perlu mengubah teori agama untuk menyesuaikan keinginan mereka sendiri. Satu kumpulan Kristian yang baru tidak patut dibuat setiap kali sekumpulan orang tidak bersetuju dengan sesuatu unsur atau mahu tambahan kepada apa yang mendahului. Oleh itu, fakta bahawa terdapat lebih daripada 200 kumpulan dalam Kristian tidak menyenangkan saya. Saya mahu keaslian. Saya mahu kebenaran. Saya mahu cara ibadah yang betul.
Apa yang saya telah lakukan, telah jadi satu latihan akademik. Saya merasakan bahawa apa yang telah saya lakukan ialah penyelidikan sejarah Kristian dan mendapatkan Bible daripada Kristian yang awal dan manuskrip untuk mendapatkan petunjuk tentang gereja mana, kumpulan mana yang betul… yang saya harus ikuti.
Saya tahu bahawa penulis sering tanamkan laporan mereka dengan berat sebelah dan kepercayaan mereka, jadi saya memilih buku-buku tentang sejarah Kristian yang ditulis oleh ahli sejarah bukan agama dan pakar-pakar Bible. Saya tahu bahawa saya terpaksa menggali secara mendalam dan kembali kepada peringkat yang sangat permulaan tentang gereja kerana apa yang saya tahu mengenai Bible.
Sebagai seorang pelajar Sarjana Muda, saya belajar di sebuah kolej Jesuit di mana masih terdapat paderi berjubah coklat mengajar dan menjaga dasar kampus. Wajib bagi pelajar untuk mengambil kelas teologi Kristian sebagai sebahagian daripada kurikulum. Dalam salah satu kelas, Jesuit yang bersyarah mengajar sesuatu yang saya tidak pernah lupa. Kitab Bible itu telah disusun oleh pope.
Kemudian, saya mendapati bahawa bab-bab dalam Bible juga dipilih atau ditolak dan terdapat banyak versi yang bercanggah. Jika Bible ini disusun oleh seorang lelaki atau sekumpulan lelaki dan ada konflik dalam versi yang berbeza, maka apa terjadi kepada agama itu sendiri? Saya perlu tahu. Saya mahu tahu kerana saya mahu menjadi seorang Kristian yang baik yang mengikuti perintah-perintah Tuhan bukan apa yang telah dipilih oleh seorang lelaki atau sekumpulan lelaki pada masa lalu.
Pada ketika ini, saya ingin memberi hormat saya kepada rakan-rakan Kristian kesayangan saya dan ahli keluarga yang boleh membaca dan membiarkan anda tahu bahawa saya tahu betapa indahnya sebahagian ajaran Kristian. Saya amat berbangga dengan didikan Kristian yang saya terima. Saya berterima kasih untuk nilai-nilai dan ideologi agama Kristian telah diterapkan dalam saya. Dan, saya masih suka ajaran dan kehidupan Nabi Isa hingga ke hari ini.
Walau bagaimanapun, lebih jauh saya melihat ke dalam sejarah, lebih banyak saya faham bahawa agama Kristian dan teori-teori dan kepercayaan yang kita pegang kini, telah dimasukkan oleh sekumpulan lelaki. Semakin banyak saya belajar tentang berapa banyak usaha supaya beberapa konsep seperti Trinity disahkan dan diterima, menunjukkan saya bahawa ia adalah hanya semata-mata – satu konsep (dan sebenarnya, ia telah terbukti sebagai satu ciptaan teori dan telah diambil dalam kebanyakan cetakan semula Bible moden).
Semakin saya mendapat tahu tentang Paul atau Saul, penulis sepatutnya dalam Perjanjian Baru (Bible), lebih banyak saya rasa terpaksa untuk terus menyelidik dan mencari kebenaran. Selepas beberapa lama, saya membuat kesimpulan bahawa apa yang saya perlu lakukan ialah adalah melihat agama yang telah diamalkan oleh Nabi Isa, Daud, Ibrahim, Musa, Nuh dan sebagainya. Bukan agama yang telah diturunkan kepada saya.
Saya tahu tiada di kalangan lelaki ini adalah Kristian. Saya tahu bahawa Nabi Isa adalah seorang Yahudi yang bercakap Aramaik tetapi tidak semuanya Nabi-nabi yang besar (adalah Yahudi). Sesetengah para Nabi adalah orang Arab, sebahagiannya kaum yang lain. Jadi, agama apa yang semua lelaki-lelaki agung ini (para Nabi) amalkan? Kerana, itulah apa yang setepatnya yang saya mahu amalkan. Mereka yang terbaik dan dipilih oleh Tuhan, jadi apa sahaja yang mereka lakukan mesti betul.
Semasa menyelidik, menggali dan mencari secara jujur, seorang rakan Muslim saya bertanya jika saya pernah belajar apa-apa mengenai Islam. Memang diakui, saya tidak pernah. Saya ingin berfikir bahawa saya tahu sedikit sebanyak tentang agama Kristian dan sedikit tentang agama Yahudi tetapi agama Ibrahim ketiga, saya tidak tahu apa-apa. Jadi, saya rasa jika saya mencari kebenaran dan Islam berasal daripada tradisi yang sama, perlu juga ada petunjuk dalam Islam bagi saya untuk dedahkan. Jadi, saya mula membaca, dan membaca, dan membaca, dan saya tidak boleh berhenti.
Saya telah diserap sepenuhnya dengan ajaran Islam daripada mula lagi. Seperti yang disentuh sebelum ini, Islam secara mudah bermaksud “untuk menyerah (menyembah) kepada satu-satunya Tuhan”. Dan, seorang Muslim adalah seseorang yang menyembah kepada satu-satunya Tuhan.
Bila saya belajar, saya fikir, maksudnya tiap-tiap orang dari tiga agama Nabi Ibrahim ini adalah seorang Muslim dan kemudian mengamalkan Islam! Jadi, secara imbasan (tentang Islam), ya, tetapi tidak cukup kerana dalam Islam, di sana bukan sahaja penekanan kepada keesaan Tuhan, tetapi juga, kerana hanya ada satu Tuhan, di sana mestilah ada juga, secara logik, hanya satu cara yang betul untuk menyembah Tuhan.
Oh… ini mula kelihatan seperti apa yang saya cari selama ini.
Semasa saya terus membaca, saya dapati diri saya mudah memahami cerita-cerita para Nabi Islam kerana mereka Nabi-nabi yang sama yang saya belajar tentang mereka dalam Bible Kristian. Saya dapati diri saya tertarik dengan cara Islam menstrukturkan agama ke dalam gaya hidup dan bukan hanya satu daripada kehidupan, dan saya dapati diri saya bersedia menerima cara orang Islam menyembah Allah. Saya bermula dengan sebuah buku yang membandingkan manuskrip purba dalam bahasa Aramaik, Arab dan Yunani.
Kemudian saya berpindah ke buku-buku yang dikesan kebenaran tentang satu Tuhan melalui bukan sahaja Islam, Kristian dan Yahudi tetapi melalui banyak agama lain di seluruh dunia. Malah agama yang menyembah banyak Tuhan (politheistic) menerima bahawa ada satu Tuhan yang agung. Kemudian, (berpindah) kepada buku mengenai pandangan Islam terhadap Nabi Isa dan Kristian.
Kemudian, (berpindah) kepada buku mengenai kepercayaan Islam dan sebagainya dan seterusnya. Buku demi buku itu setiap satu (tajuk) kira-kira 10 hingga 12 buah telah saya baca, telah meletakkan satu aturan untuk saya; membina pencarian dan pengetahuan yang diperoleh dari buku-buku tersebut dan membawa kepada buku seterusnya untuk dibaca.
(Saya merasakan seperti Tuhan telah membawa saya langkah demi langkah dan meletakkan setiap buku dalam turutan yang sempurna bagi saya untuk melihat kebenaran. Dan, walaupun ia adalah pilihan peribadi saya untuk mula mencari kebenaran, secara ikhlas saya rasa sekarang bahawa kebenaran telah menemui saya.)
Dua buku terakhir yang saya baca adalah tentang kesejagatan (sifat universal) Islam (bagaimana Islam boleh masuk ke dalam mana-mana budaya dan bangsa dan menjadi panduan kepada apa-apa situasi kehidupan) dan (buku) koleksi cerpen bagaimana orang lain mencari Islam.
Secara jujur, semasa saya membaca tentang kemasukan orang lain (ke dalamIslam) daripada paderi-paderi Kristian kepada suri rumah Jepun, kepada kanak-kanak kecil di sekolah Brazil dan bakal samseng di Amerika, tiada cerita yang menyentap diri saya lebih daripada cerita yang ditulis oleh seorang wanita dari Oklahoma yang berlatarbelakang Kristian yang mencari kebenaran. Apabila saya membaca cerita beliau, ia refleks kembali pada saya dan saya menangis dengan deraian air mata. Saya tahu dan yakin bahawa saya telah menemui apa yang saya cari.
Dari Sekarang hingga Hari Akhirat
Baiklah, jadi saya menemui kebenaran yang saya mahukan. Sekarang apa (pula)?
Pada masa ini, walaupun saya tidak ragu-ragu bahawa Islam adalah cara untuk pergi, isu kembali (revert) (Umat Islam menggunakan perkataan “kembali” dan bukannya “menukar” kerana ia percaya bahawa apabila seseorang itu memeluk Islam, mereka kembali ke jalan yang betul kepada satu penyerahan yang total kepada Allah selepas tempoh yang sesat) masih satu keputusan yang amat sukar dan serius bagi saya.
Saya mempunyai banyak kebimbangan bagaimana reaksi ibu bapa, bagaimana reaksi rakan-rakan saya, bagaimana reaksi rakan sosial saya dan sama ada saya akan kehilangan semua orang dan semua orang sayang kepada saya jika saya secara rasmi menerima Islam ke dalam hidup saya. Kemudian, ada isu kerja dan dari mana pendapatan saya akan datang jika saya perlu mengakhiri kerjaya saya dalam media supaya saya boleh berpakaian dengan betul dan memakai tudung. Banyak perkara telah melalui fikiran saya semasa minggu-minggu tersebut.
Tetapi apa yang saya boleh simpulkan adalah, jika Allah telah membimbing saya kepada Islam, maka saya tidak mempunyai pilihan kecuali menerima (Islam), kerana saya tahu bahawa Dia adalah yang Maha Baik, Maha Mengasihani dan mengetahui apa yang terbaik untuk saya.
Tambahan pula, jika pilihan ini menjadikan saya anak perempuan yang lebih baik, kawan yang lebih baik dan orang yang lebih baik dan memberi saya lebih kedamaian, lebih harapan dan lebih kebahagiaan, saya percaya bahawa orang-orang yang menyayangi saya masih akan menerima saya tidak kira apa (yang terjadi) – walaupun ia mengambil sedikit masa. Saya juga percaya bahawa, kerana Tuhan adalah Pemberi Rezeki dan Pelindung yang terbaik, Dia akan mengirim pekerjaan untuk saya, yang bukan sahaja sesuai dengan saya tetapi juga boleh diterima dalam Islam.
Sebaik sahaja pemikiran ini telah mengukuh dalam fikiran saya, saya fikir untuk mendapatkan al-Quran terjemahan bahasa Inggeris Amerika untuk dibaca. Dan, ia adalah pada hari yang saya meminta satu salinan terjemahan al-Quran daripada salah satu guru Islam saya – apabila beliau bercakap kata-kata yang menusuk hati saya dan membuatkan saya digenangi dengan air mata – bahawa saya secara rasmi menerima Islam dengan membaca Syahadah atau Testimoni Keimananan secara Islam.
Apa yang beliau katakan kepada saya? Apa yang menyentuh hati seseorang tidak sama dengan yang lain tetapi saya akan berkongsi salah satu perkara yang beliau tegaskan kepada saya. Beliau berkata kepada saya, “Mengapa anda tidak menyerahkan sepenuhnya diri anda dan menjadi seorang Muslim? (Perlu diingat bahawa Islam bermaksud seseorang yang menyerahkan kepada satu-satunya Tuhan).
Beliau tahu bahawa saya telah melakukan penyelidikan yang meluas, membaca secara intensif dan telah datang kepada kesimpulan bahawa Islam adalah kebenaran dan yang tepat untuk saya. Melalui perbualan pendek kami hari itu, beliau juga tahu bahawa saya merasakan seolah-olah saya telah Islam seluruh kehidupan saya tetapi tidak tahu.
Bagi saya, kesedaran ini menunjukkan bahawa saya telah Islam, jadi saya menjawab, “Saya sudah (Islam)”. Lalu beliau pantas menjawab, “Tidak, anda belum (Islam)”. Mendengar kata-kata itu mematahkan hati saya. Sesuatu telah terkoyak dalam diri saya dan saya mula menangis. Ketika itu, saya menyedari dengan sepenuh kefahaman bahawa tanpa mengisytiharkan dan memberikan komitmen diri saya kepada kehidupan yang diserahkan kepada satu-satunya Tuhan, saya bukanlah benar-benar berserah (Islam).
Saya merasakan saya seperti tanpa disedari, telah menafikan Tuhan, menafikan kebenaran yang telah saya temui, menafikan kepercayaan saya, bila saya mahu begitu banyak (kajian) untuk menjadi baik dan tunduk kepada Tuhan dengan cara yang betul. Kurang daripada sejam selepas kesedaran ini, saya menyerah dan menerima Islam sebagai cara hidup saya.
Selepas membaca Syahadah, apa yang saya rasa tidak boleh digambarkan dengan tepat. Saya merasakan satu sensasi yang menyelinap dalam diri menyebabkan perasaan seperti pembersihan yang menyeluruh. Saya rasa suci dan diberi cahaya, kedamaian dan kebahagiaan yang hakiki. Saya tidak pernah merasakan kegembiraan yang tulus seperti itu dalam hidup saya. Dan, perasaan ini berada hingga ke hari ini dan saya tahu ia akan bersama saya hingga ke hari terakhir saya di dunia ini.
Saya gembira dengan Allah, Perancang saya dan (gembira) dengan agama pilihan saya.
Kedamaian, Harapan dan Kehormatan
Saya tidak tahu bagaimana cerita saya akan diterima tetapi saya harap kita akan terus menjadi sebahagian kehidupan antara satu sama lain. Saya berharap kita meneruskan berkongsi pandangan, berkongsi pengalaman dan menyokong antara satu sama lain dengan cara yang positif. Saya juga berharap untuk berkawan dengan rakan-rakan baru dari mana sahaja, daripada setiap budaya dan agama. Saya melihat ke hadapan untuk beralih daripada masa saya yang lalu kerana apa yang penting ialah apa yang saya lakukan daripada sekarang ke masa hadapan.
Ya, anda akan melihat saya berpakaian berbeza dan saya juga boleh bercakap sedikit berbeza tetapi sebahagian besarnya, saya hanya akan menjadi versi diri saya yang dinaik taraf. Saya mahu menjadi orang yang lebih baik. (Jadi) seseorang yang lebih baik, lebih memberi, lebih bijaksana, lebih prihatin, lebih bertimbang rasa, lebih menghormati, lebih berlemah lembut, lebih tenang, lebih memahami dan seseorang yang lebih mementingkan untuk memperbaiki dirinya setiap hari.
Posted in: saudara baru
saat itu sata gak dibolehin pergi sekolah, krn daerah dr rumah dan sekolah bener2 rawan kerusuhan
Comment by icHaaWe — March 8, 2008 @ 4:01 pm |
ingeeet，仍然inget BGT saat2它。 dimana2一聲槍響，焦慮，panser其中，催淚瓦斯......我發現自己知道BGT怎麼樣的詩。
當SATA GAK dibolehin去上學，KRN家庭和學區博士bener2軟骨動盪
通過icHaaWe評論 - 2008年3月8日@ 4:01 PM |回复
Tegang!
Molotov siswa tak mempan mengusir tentara.. mahasiswa juga sudah kehilangan akal sehatnya.. hampir seluruh fasilitas umum dirusak di depan mata saya.. lampu lalu lintas didongkrak rame-rame, dirobohkan.. ah, suasana yang panas penuh amarah.. tak terkendali…
Comment by gempur — March 9, 2008 @ 10:09 am |
這一次在我的後腦勺上清楚地記得......渾身起雞皮疙瘩的時候應該前往由軍隊直接雅加達日惹原裝子彈頭約20米一個diterjunkan特種部隊。還記得那一天12或5月13日一個星期的槍擊事件在該地區格加岩Gatotkaca莫澤什後，一路進入軍隊之前，北環線Kaliurang滿足UGM校園警察示威風起雲湧，開除教授和學生誰是積極的講座。晚上到了晚上，燈光不小心按人口刪除。時間似乎惹Kaliurang夜晚申請。
緊張！
莫洛托夫弱勢學生不打跑軍隊..學生也失去了她的腦海sehatnya..幾乎所有的公共設施在我的眼前破壞..紅綠燈didongkrak待辦事項，拆除..啊，熱烈的氣氛充滿了憤怒..無法控制的...
通過Gempur評論 - 2008年3月9日@上午10:09|回复
maap tak bisa terlalu menikmati photo2 diatas berlama-lama
saya malu dan sedih.
bulu roma saya benar2 merinding dan seperti ada air mata yang mau keluar
semoga tak kan pernah terulang
Comment by bedh — March 9, 2008 @ 4:10 pm |
太可怕了，
美國校友關係不能太享受照片2苟延殘喘
我很慚愧和難過。
benar2頭髮我有起雞皮疙瘩，淚水像走出去
決不可能再發生了：（
通過bedh評論 - 2008年3月9日@4:10 PM|回复
bangsa ini sudah mulai sangat keterlaluan dan kelewatan. Negara semakmur ini masih menyimpan kelaparan berujung kematian.
Stop Kelaparan dan Gizi Buruk!
Comment by gempur — March 11, 2008 @ 12:33 pm |
乘客道歉廣告：
這場比賽已經開始非常離譜和延誤。國家semakmur仍然保持飢餓高潮死亡。
停止飢餓和營養不好！
通過Gempur評論 - 2008年3月11日@下午12:33|回复
Comment by osi — March 12, 2008 @ 10:36 am |
可怕的是..我們國家的凱勒inget旅程，1998年尤其是動盪。這是很好的反思，但是讓我們挽起袖子做一些這些人。
由OSI評論 - 2008年3月12日@ 10:36 AM |回复
Comment by extremusmilitis — March 13, 2008 @ 9:54 am |
：（*無語*
通過extremusmilitis評論 - 2008年3月13日@上午09時54分|回复
Comment by kirra — April 8, 2008 @ 6:53 am |
這場比賽是著名的熱情好客tamahannya也將比賽節奏，似乎很難用常識和經驗被接納，做這樣的事情。願上帝賜憐憫和對演員的指導，使他們能夠意識到他們所做的錯誤的。剛剛到達這裡。沒有血液和印尼的淚水。
由基拉評論 - 2008年4月8日@6:53 AM|回复
Comment by T.L. — May 12, 2008 @ 10:39 pm |
Comment by Liliawati — July 22, 2008 @ 12:27 pm |
kyknya simbak terlalu muda untuk merasakan pahit getirnya hidup
Comment by Yogie Fernanda — November 6, 2012 @ 3:01 am |
聖誕，我將照片複製到內存中，因此1998年5月。我提到這個博客的來源。
由T.L.評論 - 5月12日@下午10:39|回复
我起舞憤懣的是，帕克暴力很喜歡女性身上中國的誣衊和土著人民和暴力的受害者的迫害，使他們pribumi.Apa男人GA得到了一個大腦和痛苦的感覺，破壞女性中國SAMPE的生命的根源。 Taunya享受他們瞄準中國女性的身體。嘎頭恥辱。愚蠢的。動物多的動物。 Udah暗戀他享受自己甚至效仿。他的大腦binatang.Sebel udah嘎。
通過Liliawati評論 - 2008年7月22日@下午12:27|回复
沃沃simbak AMPE segitunya評論：D
kyknya simbak太年輕，覺得苦getirnya生活：D
通過費爾南達Yogie評論 - 2012年11月6日@3:01 AM|回复
Comment by Hendra Suprapto — October 3, 2008 @ 8:02 am |
Comment by Nicolaz — January 25, 2012 @ 9:34 pm |
Da kenyataan bahwa pribumi di takdirkan untuk kismin slamanya…
Napa gw bisa bilang gitu
Kenyataan
Bahwa pribumi
Kismin jha
Da blagu
Apaa lagi ntar dia kaya
Punya motor botot jha kayak beli yg 1M an
Di senggol dikit jha da rusak (ง’̀⌣’́)ง
Lagu nya pribumi
Motor cungkring gitu G̶̲̥̅̊αk punya bodi
Bisa” nya ngeber”
( ˆヮˆ)hαªhαªhαª 哈哈哈
Sorry sob alur nya beda”
Tp 1 sama” benci pribumi
Comment by Mr.zat — April 5, 2013 @ 9:03 pm
通過費爾南達Yogie評論 - 2012年11月6日@上午03:01 |回复我知道有些演員會暴動於1998年在巨港，他們掠奪財產和一套房子彩線，在他們的家充滿戰利品，他們喜歡尼姑， beribadah.apa發生，到現在為止，他們更貧困蘇達掠奪，願主很生氣， 20還年輕的時候，由於生病死了，還有到現在仍然strerok ，他們可能會後悔這麼辛苦，求ampunn到全能，脫落，得到1998年表演allah.kepadasemua五月的地方暴亂搶劫，許多在知道表演你的攻略， kanena許多誰看到你的行動，但如果你覺得你cuek或顏色不知道taste.You像修女，社區，崇拜，而是翻轉它，你這個騙子，不berprikemanusiaan根據他們UUD45.semoga昏迷不醒ampunn kepadaNya.agar求神給tempatsesuai行動，無論是活著，快死了。 Aminnnnnnn由亨德拉Suprapto評論 - 2008年10月3日@ 8:02 AM |回复
Manpus有當地人而言，中風所有兒童cucunya.Sampai GAK有ketrunanya
通過Nicolaz評論 - 2012年1月25日@ 9:34 PM |回复
土著/穆斯林只能依靠肌肉的大腦。
大事實，當地人注定kismin slamanya ...
納帕GW可以說gitu
現實
土著
Kismin JHA
大blagu
APAA再次NTAR他豐富
得到了電機皮艇購買botot JHA YG的1M
在senggol小JHA大破（ ง “ ⌣ '） ง
Comment by Mocca — November 16, 2008 @ 11:52 am |
地獄的分析，我掙扎重要性及影響力中國資產階級與本土資產階級之間，嘎我們，這條小狗應該因此衝突ikut2an資產階級，TTP HAM仍有待反正打...
由摩卡評論 - 二○○八年十一月一十六日@ 11:52 AM |回复
sejak jaman kolonial belanda para etnis tiong hoa dinaikkan kastanya lebih tinggi daipada pribumi utk ap???? agar orang pribumi dan org cina tidak membaur agar tidak ada pernikahan antara minoritas dan mayoritas. karena apabila kedua etnis ini membaur mjd satu maka celakalah belanda dan mungkin indonesia akan mjd bangsa yang di takuti di dunia. karena secara geografis negara kita diuntungkan, secara SDA negara kita sangat kaya dan di kelola oleh orang-orang cina yang boleh dikatakan “pintar”. tak bisa dibayangkan bukan??????maka daripada itu kaum tiong hoa mjd kaum yang “tinggi” namun selalu mjd tumbal politik.
kerusuhan mei 1998 cukuplah dijadikan bahan renungan untuk kita dan generasi baru mendatang tanpa mengungkit-ungkit kesalahan para penjarah, penjahat pemerkosa etnis minoritas, perusakan, sungguh sebetulnya mereka juga adalah korban, korban akan keserakahan dan kearogan kaum tertentu(kaum yang seharusnya bertanggung jawab akan semua ini).
Comment by vandals — November 20, 2008 @ 3:41 pm |
Comment by Johny Alex Panjaitan — June 15, 2012 @ 7:47 pm |
KNP這個動盪時期的城市總是人云亦云種族的MJD HOA目標？ JGN完全歸咎於當地人一般。克中kok.salahkan智力dalang2是itu.asal歐塞爾我們知道這sekarng實際上被殖民的中國動亂的背後...因為荷蘭本土板栗張HOA的殖民時代的相比發生了土著AP提出了更高的？ ORG的當地人和中國人不吸收，有少數和多數之間沒有婚姻。因為當這個民族的融合，第二個則榮辱與共MJD荷蘭和印尼將可能MJD比賽在恐懼的世界。在地理上，因為我們的國家受益，在我們國家是非常豐富的天然資源和管理中國人誰又能說“聰明” 。我不能想像沒有？然後從人云亦云的人HOA MJD人“高”，但MJD tumbal總是政治。願我們的新的和未來世代無故障鮑勃上下劫掠者1998年騷亂作出足夠的食糧，強姦犯小人少數民族，破壞，所以實際上他們是受害者，貪婪的受害者， kearogan是某一種族（人誰應負責所有這一點） 。破壞者評論 - 11月20日@下午03:41 |回复
完全同意BRO ！
通過和Johny亞歷克斯Panjaitan評論 - 2012年6月15日@下午7:47 |回复
Comment by afed — November 20, 2008 @ 5:27 pm |
太可怕了.........
通過afed評論 - 2008年11月20日@5:27 PM|回复
Comment by Jr. — December 16, 2008 @ 5:01 pm |
人誰使provokasinya應當從重處罰。這讓我真的很心煩的事。
由小評論 - 2008年12月16日@下午5:01|回复