,مليسيا دان اسلام بوکن ميليک اورڠ ڤوليتيک
, مک ڤرجواڠن اݢام تتڤ دڤرجواڠکن اوليه اومت اسلام دري بيدڠ يڠ لاءين
سام اد كامي منڠ اتاو كامي ماتي

PERJALAN HAJI AKI


Wednesday, 11 February 2015

LIWAT - GANGGUAN SEKSUAL KE ATAS PEKERJA LELAKI

Apabila memperkatakan isu gangguan seksual ada yang menyatakan perkara itu hanya berlaku kepada orang muda dan gadis cantik. Namun, kenyataan itu tidak benar kerana berdasarkan beberapa kes dilaporkan, ia boleh berlaku kepada sesiapa saja, malah ada juga lelaki yang menjadi mangsa.

Gangguan seksual di tempat kerja juga adakalanya dikaitkan dengan struktur hieraki organisasi. Ini kerana yang berkuasa mempunyai kuasa yang sah terhadap orang bawahannya. Dalam hal ini, orang bawah dilihat berperanan sebagai simbol seks.

Prof Madya Datin Noor Aziah Mohd Awal dari Fakulti Undang-undang Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM). 


Ini Kisah Keadilan Untuk Semua Rakyat, Kes Anwar Ibrahim ialah kisah “serangan seksual” majikan ke atas pekerjanya.

The Story Justice For All People, Anwar Ibrahim is the story of "sexual assault" on the employer to its employees.

 – Shafee Abdullah -




Tulisan di bawah adalah terjemahan bebas dari kenyataan Timbalan Pendakwa Raya Tan Sri Muhammad Shafee Abdullah yang berjudul “Anwar Ibrahim verdict”

Penghakiman ini mengakhiri saga tujuh tahun perbicaraan membabitkan 9 Hakim dan barisan peguam yang begitu ramai. Anwar sendiri menggunakan 20 orang peguam dalam keseluruhan peringkat perbicaraan. Malah di peringkat Mahkamah Persekutuan sahaja beliau menggunakan 14 orang peguam bela.

Beribu jam masa Mahkamah (Tinggi, Rayuan dan Persekutuan) dan 9 Hakim digunakan untuk meneliti secara mendalam dan terperinci setiap bukti yang dikemukakan. Sebagai peguam saya berpuashati kerana akhirnya keadilan telah ditegakkan.

Namun ia bukan satu kepuasan mahu pun kebanggaan kerana kejadian liwat ini telah telah memporak-perandakan kehidupan seorang anak muda. Lebih teruk, mangsa telah diperiksa dan disoal balas dengan begitu mendalam dan terperinci selama 7 hari secara terbuka tanpa kerahsiaan oleh pasukan pembelaan Datuk Seri Anwar Ibrahim. Sukar dibayangkan penderitaan emosi dan rasa malu yang ditanggung oleh mangsa kes ini.

Anehnya, tidak seperti mangsa yang berhadapan dengan pelbagai soal balas pihak pembela, Anwar Ibrahim memilih untuk memberi kenyataan dari kandang tertuduh dan tidak membenarkan dirinya disoal balas.

Memang benar itu adalah hak beliau. Namun beliau menggunakan hak memberi keterangan tanpa disoal balas untuk menyerang pendakwaraya, para hakim dan bekas rakan-rakan beliau dalam kerajaan. Beliau juga merendah-rendahkan negaranya sendiri.

Kes Anwar Ibrahim ialah kisah “serangan seksual” majikan ke atas pekerjanya, namun beliau memilih untuk membelasah reputasi kehakiman.

Justeru saya memohon rakyat Malaysia dan mereka yang di luar negara yang waras dan rasional supaya mengambil kira semua fakta secara teliti sebelum membuat kesimpulan. Lebih penting, tolonglah baca setiap perkataan dalam penghakiman hari ini dan sebelumnya. Ia memberi fakta-fakta yang benar biar sejijik mana pun kes ini.

Bukti DNA merupakan contoh yang paling menarik. Malaysia merupakan antara negara yang mempunyai beban pembuktian paling ketat di dunia.

Pertamanya, ia mengkehendaki padanan 16 daripada 16 titik pengecaman DNA. Ini bermakna mesti padanan DNA mesti seratus peratus adanan sempurna sebelum diterima. Kebanyakan negara termasuk Amerika Syarikat dan United Kingdom tidak mempunyai syarat yang sebegini ketat.

Keputusan ujian mendapati kesemua 16 titik padanan DNA sepadan dengan DNA Anwar, – in gambler’s jargon, a ‘full flush’.

Dan semua ini diambil dari semen (air mani) yang berada dalam dubur Saiful. Sesunggunya bukti semen ini merupakan satu pembuktian DNA yang sangat utuh berbanding pembuktian melalui peluh.

Anda boleh mengambil peluh manusia tanpa disedari, namun anda tidak boleh mengambil air mani tanpa disedari mahupun memalsukannya.

Kedua, Malaysia tidak mempunyai undang-undang mewajibkan tertuduh memberi sampel DNA kepada Mahkamah. Justeru apabila Anwar Ibrahim mencabar sampel pendakwa raya di Mahkamah, 
beliau mempunyai peluang untuk mematikan bukti ini dengan menawarkan secara sukarela sampel beliau sendiri untuk bukti baru.

[ed. Sampel Anwar diambil dari sel lokap beliau untuk dipadankan dengan DNA semen dan dubur Saiful].

Jika beliau tidak bersalah, beliau pasti memberikannya dan kita tidak perlu mempunyai satu perbicaraan yang begitu panjang dan menyusahkan. Jika DNA diberi Anwar berbeza dari yang diambil oleh penyiasat, ia boleh menyelesaikan kesnya sekelip mata. Namun Anwar menolak peluang ini.

Berhubung degan alibi, Anwar pada mulanya menyatakan beliau mempunyai senarai penyaksian (alibi) yang banyak dan kuat bagi menafikan tuduhan ke atas dirinya. Namun semuanya diabaikan oleh Anwar sendiri sebaik sahaja Pendakwa raya mengemukakan rakaman litar tertutup (CCTV) pada hari kejadian kepada mahkamah.

Sebagai seorang muslim, Anwar Ibrahim juga menolak untuk bersumpah dengan al-Quran, sedangkan mangsa beliau, Saiful (juga seorang muslim), telah bersumpah dengan kitab suci Islam ini di Malaysia dan di hadapan Kaabah, di tanah suci, Makkah.

Apakah kes ini merupakan kosnpirasi politik?

Kes ini merupakan satu kes yang sangat teknikal, ia juga melalui semua jalan perbicaraan yang ada dengan penuh tertib dan mengikut perundangan; dibicara serta diputuskan di hadapan mahkamah tertinggi Malaysia.

Adakah terdapat sebarang perkara teknikal yang boleh mencabarkan keputusan Mahkamah sebelum ini mengenai beban pembuktian? Panel lima hakimn terbaik negara memutuskan tiada! Mereka memutuskan keputusan Mahkamah Rayuan sebelum ini tepat, terbukti betul dan tidak perlu ubah.
Penghakiman turut menolak dakwaan berulang kali Anwar bahawa kes ini merupakan satu insiatif politik atau konspirasi politik.

Adalah tidak masuk akal mendakwa kes ini merupakan inisiatif politik (politically motivated) bukan sahaja kerana kebebasan kehakiman dijamin Perlembagaan Malaysia, tetapi juga kerana sifat kes ini yang merupakan aduan individu ke atas majikannya, Anwar Ibrahim.

Kes Anwar Ibrahim muncul kerana pekerja Anwar, Saiful Bukhari Mohd Azlan membuat laporan polis ke atas. Saiful mendakwa majikannya, Anwar Ibrahim, telah “menekan” beliau agar melakukan hubungan seks di luar tabie (liwat).

Tidak mungkin ada sesiapa yang boleh merancang skrip seperti ini, yang kemudiannya melalui satu proses perundangan yang panjang, terperinci dan luar biasa tanpa menimbulkan keraguan yang munasabah bahawa kejadian ini merupakan satu penipuan atau pemalsuan.

Satu-satunya pihak yang berusaha menjadikan kes ini sebagai kes sebagai kes politik ialah Anwar Ibrahim dan penyokong beliau kerana mahukan kes tersebut digugurkan.

Consider how this matter first arose. As Hansard (dated 22 October 1997, 18 December 1997) recalls, the very first time an MP stood up in parliament holding a statutory declaration that accused Anwar Ibrahim of sexual – homosexual – assault, Anwar Ibrahim was Deputy Prime Minister and his accuser was not a member of the government, but in fact an opposition MP from the DAP. And who was his original accuser? The late Karpal Singh MP, a brilliant lawyer. Any account of the criminal and then political downfall of Anwar Ibrahim should recall who threw the first stone.

Namun kepada mangsa dan rakyat malaysia lain, kes merupakan satu saga yang berpanjangan dan menyesakkan. Demi satu penutupan satu saga yang cukup panjang ini, saya mohon pihak media yang membuat liputan kes ini agar

to impartially look at the facts of the case, to analyse the meticulous judgments, and to carry these, as best they may, to the people.

Saya khuatir sebahagian media mempunyai anggapan Mahkamah Malaysia hanya bertindak adil apabila keputusan menyebelahi Anwar Ibrahim dan menganggap sebaliknya apabila ia tidak menyebelahi Anwar.

Kita semua mempunyai tanggungjawab kepada mangsa, seorang pemuda yang pernah menjadi pembantu peribadi Anwar, yang menjadi tumpuan dalam dan luar negara bukan kerana kesalahannya. Seperti semua mangsa jenayah serius, beliau mempunyai hak untuk mendapat keadilan dari penyiasatan pihak Polis dan perbicaraan di pihak Kehakiman.

Jadi, daripada menjadikan isu ini satu isu politik, media sewajarnya melihat perbicaraan ini merupakan satu kisah kemanusiaan. Malah dari sudut Kehakiman, ia merupakan hak kedua belah pihak mendapatkan keadilan di Mahkamah.

Sesungguhnya, semua ini sepatutnya mengenai hak yang sama rata untuk kita semua rakyat Malaysia untuk mendapat keadilan tanpa mengira kedudukan, kuasa dan pengaruh.


Terima Kasih
10 Februari 2015.


* Tan Sri Muhammad Shafee Abdullah adalah Timbalan Pendakwa Raya yang dilantik oleh Peguam Negara untuk bertindak bagi pihaknya di Mahkamah Rayuan dan Mahkamah Persekutuan kes Liwat Anwar Ibrahim ke atas Saiful Bukhari Mohd Azlan




The Story Justice For All People - Shafee Abdullah

Image result for anwar liwat
Add caption

The caption is a free translation of the statement by Deputy Public Prosecutor Tan Sri Muhammad Shafee Abdullah, entitled "Anwar Ibrahim verdict"

The judgment of the trial of seven years ending saga involving nine judges and lawyers are so many lines. Anwar own use 20 lawyers in the overall ranking of the trial. Even at the level of the Federal Court after he used the 14 people advocate.

Thousands of hours of court time (Higher Appeal and Federal) and 9 Hakim used to examine in depth and detail every evidence. As a lawyer I am happy that finally justice has been done.

But it's not like any of satisfaction and pride because this incident has been through play havoc with the life of a young child. Worse, the victim was examined and cross-examined with so much detail for 7 days in the open without secrecy by the defense team Datuk Seri Anwar Ibrahim. It is inconceivable emotional distress and embarrassment suffered by the victims of this case.

Surprisingly, not as victims who are faced with a variety of cross-examination by the defense, Anwar Ibrahim chose to give a statement from the dock and not allow himself to cross-examination.

It is true that he is right. But he exercises the right to give evidence without cross-examination to attack the prosecutor, the judge and his former colleagues in government. He also denigrates his own country.

Anwar Ibrahim is the story of "sexual assault" an employer to his employees, but he chose to beat up the reputation of the judiciary.

Therefore I request the people of Malaysia and their overseas sane and rational to take into account all the facts carefully before making conclusions. More important, please read every word in this day and earlier judgment. It gives the facts right, let sejijik any case.

DNA evidence is the most interesting examples. Malaysia is among the countries with the most stringent burden of proof in the world.

Firstly, it requires the equivalent of 16 of the 16 points of DNA recognition. This means you must have matching DNA must be one hundred percent perfect adanan accepted. Many countries, including the United States and the United Kingdom do not have such strict conditions.

The test results showed that all 16 DNA match point corresponding to the DNA Anwar, - in gambler's jargon, a 'full flush'.

And all of this is taken from semen (sperm) that are in Saiful's anus. The real proof of this cement is a highly intact DNA proof than proof through sweat.

You can take human sweat without realizing it, but you can not take semen unnoticed or even falsified.

Second, Malaysia has no law requiring the accused to give a DNA sample to the court. Thus, when Anwar Ibrahim challenging samples prosecutors in court,
he has a chance to turn this data by offering a voluntary sample of his own to new evidence.

[ed. Anwar samples taken from the cell where he was to match the DNA of cement and Saiful's anus].

If he is innocent, he sure gave it and we do not need to have a trial of such a long and troublesome. If DNA were given Anwar different from that taken by the investigator, he can solve his case overnight. But Anwar denied this opportunity.

Relation heartbeat alibi, Anwar was initially stated he has a list of evidence (alibi) are numerous and powerful to deny the allegations against him. But all ignored by Anwar himself once Prosecutors submit recordings of closed circuit television (CCTV) on the day of the incident to the court.

As a Muslim, Anwar Ibrahim also refused to swear by the Quran, while his victim, Saiful (a Muslim), swear by the holy book of Islam in Malaysia and in front of the Temple, in the holy land of Mecca.

Is this a case of political kosnpirasi?

This case is a case that is very technical, it is also through all the way there with a full trial order and in accordance with legislation; tried and adjudicated before the highest court in Malaysia.

Are there any technical problem that may challenge this decision before the Court concerning the burden of proof? Panel hakimn best five countries decided no! They decided before the Court of Appeal was right, proved correct and do not need to change.
The judgment also dismissed Anwar repeatedly that this case is a political initiative or a political conspiracy.

Is absurd claims this case is a political initiative (politically motivated) not only because of the Malaysian Constitution guarantees judicial independence, but also because of the nature of this case is individual complaints against their employers, Anwar Ibrahim.

Anwar Ibrahim Anwar emerged as workers, Mohd Saiful Bukhari Azlan lodged a police report on. Saiful claimed her employer, Anwar Ibrahim, has "hit" him to commit unnatural sex (sodomy).

There can not be anyone who can design a script like this, which then passes through a lengthy legal process, detailed and amazingly without incurring a reasonable doubt that this incident was a hoax or fraud.

The only party that tried to make this case as a political case is Anwar Ibrahim and his supporters for wanting the case is dropped.

Consider how this matter first arose. As Hansard (dated 22 October 1997, 18 December 1997) recalls, the very first time an MP stood up in parliament holding a statutory declaration that Anwar Ibrahim accused of sexual - homosexual - assault, Anwar Ibrahim was Deputy Prime Minister and his accuser was not a member of the government, but in fact an opposition MP from the DAP. And who was his original accuser? The late MP Karpal Singh, a brilliant lawyer. Any account of the criminal and then political downfall of Anwar Ibrahim should recall who threw the first stone.

But to the victims and other people malaysia, case is a saga of a prolonged and stifling. By the close of a long saga, I beg the media covering this case in order

impartially to look at the facts of the case, to analyze the meticulous judgments, and to carry these, as best they may, to the people.

I am concerned that some media deem Malaysia court acts only fair that the decision in favor of Anwar Ibrahim and assume otherwise when he was biased against Anwar.

We all have a responsibility to the victim, a young man who had been a personal assistant Anwar, who became the focus within and outside the country not because of his mistakes. Like all victims of serious crimes, he has the right to obtain justice from the police investigation and trial in the Judiciary.

So, instead of making this issue a political issue, appropriate media see this trial is a story of humanity. Even from the standpoint of Justice, it is the right of both parties to seek justice in court.

Indeed, all this should be about equal rights for all Malaysians to get justice regardless of position, power and influence.


thank you
February 10, 2015.


* Tan Sri Muhammad Shafee Abdullah is the deputy public prosecutor appointed by the Attorney General to act on its behalf in the Court of Appeal and the Federal Court case of Anwar Ibrahim Sodomy on Saiful Bukhari Azlan



AMUKANMELAYU - Kalu menang di MAHKAMAH......diam, kalu KALAH, ......MAHKAMAH tidak ADIL, Konspirasi, Hakim di kawal KERAJAAN.......ini KES INDIVIDU....yang kena liwat minta di adili di MAHKAMAH.....samalah seperti "GIRLFREND" yang buat projek suka sama suka.....bila dah 3 bulan mengandung baru buat REPORT......Boyfren dia tetap di cas MEROGOL.....dan kedalamlah jawabnya......anda faham?....