Di mana Bumi di Pijak, di situ Langit di Junjung
FAKTA TERBAIK USTAZ RIDHUAN TEE.
(Sinar Harian 11 Jun 2012)
Seorang India Muslim (mamak) yang kononnya bergelar datuk amat marah
dengan artikel saya, bertarikh 28 Mac 2012 lalu, bertajuk “tuntutan Dong
Zong biadab”. Beliau yang mendakwa artikel saya tidak Islamik, merugikan Islam.
Beliau tidak putus-putus faxkan surat yang sama kepada saya, mahukan
penjelasan dan bersedia berdebat dengan saya. Beliau akan terus melakukannya
selagi saya tidak menjawab apa yang beliau tanya. Persoalan saya, siapakah beliau?
Apakah dengan gelaran datuk menandakan dia hebat dan boleh mengarah
orang lain mengikut telunjuknya? Perompakpun ramai yang dapat gelaran datuk.
dengan artikel saya, bertarikh 28 Mac 2012 lalu, bertajuk “tuntutan Dong
Zong biadab”. Beliau yang mendakwa artikel saya tidak Islamik, merugikan Islam.
Beliau tidak putus-putus faxkan surat yang sama kepada saya, mahukan
penjelasan dan bersedia berdebat dengan saya. Beliau akan terus melakukannya
selagi saya tidak menjawab apa yang beliau tanya. Persoalan saya, siapakah beliau?
Apakah dengan gelaran datuk menandakan dia hebat dan boleh mengarah
orang lain mengikut telunjuknya? Perompakpun ramai yang dapat gelaran datuk.
Terus terang, saya tidak perlu melayan minda kerdil orang seperti ini. Masih
banyak kerja lain. Cuma saya kasihan dengan tindakan beliau. Paling kurang
jagalah status kedatukannya itu. Faxlah lagi, saya suka dengan permainan ini.
Jika mahu berdebat soal pendidikan, sila minta NGO-NGO yang tidak berpihak
aturkan. Saya begitu teruja untuk berdebat dengan beliau.
banyak kerja lain. Cuma saya kasihan dengan tindakan beliau. Paling kurang
jagalah status kedatukannya itu. Faxlah lagi, saya suka dengan permainan ini.
Jika mahu berdebat soal pendidikan, sila minta NGO-NGO yang tidak berpihak
aturkan. Saya begitu teruja untuk berdebat dengan beliau.
Apapun, saya ingin menjawab persoalan yang dibangkitkan kerana ada
kaitan dengan pandangan Dong Zong yang terbaharu. Ultra kiasu ini mendakwa
Akta Pelajaran 1996 yang dipersetujui oleh MCA telah menyebabkan
Sekolah Persendirian Cina (SPC) tidak bertambah dan statik bilangannnya
kepada 60 buah sahaja. Pemimpin MCA menafikan dakwaan itu. Sebenarnya,
kerajaan terlalu banyak bertolak ansur terhadap pendidikan Cina, terutama
apabila Akta Pelajaran 1996 diwujudkan, berbanding Akta Pelajaran 1961.
kaitan dengan pandangan Dong Zong yang terbaharu. Ultra kiasu ini mendakwa
Akta Pelajaran 1996 yang dipersetujui oleh MCA telah menyebabkan
Sekolah Persendirian Cina (SPC) tidak bertambah dan statik bilangannnya
kepada 60 buah sahaja. Pemimpin MCA menafikan dakwaan itu. Sebenarnya,
kerajaan terlalu banyak bertolak ansur terhadap pendidikan Cina, terutama
apabila Akta Pelajaran 1996 diwujudkan, berbanding Akta Pelajaran 1961.
Malangnya, ultra kiasu masih tidak bersyukur. Beri betis hendak peha.
Ingatan saya kepada kerajaan, jangan biarkan kaduk naik junjung. Saya
tidak dapat gambarkan apa akan terjadi dengan sistem pendidikan
negara ini jika Pakatan Rakyat memerintah. Apakah negara ini akan
dipenuhi dengan lambakan sekolah vernakular dan sekolah persendirian
atas nama hak asasi manusia? Melalui pembacaan, tidak ada negara di dunia
ini mempraktikkan sistem sebegini.
Ingatan saya kepada kerajaan, jangan biarkan kaduk naik junjung. Saya
tidak dapat gambarkan apa akan terjadi dengan sistem pendidikan
negara ini jika Pakatan Rakyat memerintah. Apakah negara ini akan
dipenuhi dengan lambakan sekolah vernakular dan sekolah persendirian
atas nama hak asasi manusia? Melalui pembacaan, tidak ada negara di dunia
ini mempraktikkan sistem sebegini.
Tidakkah ultra kiasu ini sedar bahawa peruntukan 21B Akta Pelajaran 1961
sebelum ini jauh lebih keras? Melalui kuasa menteri, sekolah vernakular Cina
boleh ditukar menjadi sekolah kebangsaan bila-bila masa. Pada ketika itu,
pemimpin ultra kiasu Melayu menjadi Menteri Pendidikan,tidak berbuat
apa-apa. Sehinggalah Perdana Menteri sekarang yang menjadi Menteri
Pendidikan pada tahun 1995, baharulah peruntukan 21B dipinda menjadi lebih lunak.
sebelum ini jauh lebih keras? Melalui kuasa menteri, sekolah vernakular Cina
boleh ditukar menjadi sekolah kebangsaan bila-bila masa. Pada ketika itu,
pemimpin ultra kiasu Melayu menjadi Menteri Pendidikan,tidak berbuat
apa-apa. Sehinggalah Perdana Menteri sekarang yang menjadi Menteri
Pendidikan pada tahun 1995, baharulah peruntukan 21B dipinda menjadi lebih lunak.
Apa yang ultra kiasu ini mahukan
lagi? Negara ini terletak di
kepulauan mana?Apakah
agenda tersembunyi di sebalik
semua ini? Kenapa agenda
kebangsaan langsung tidak dibincangkan,
sebalik agenda bangsa terus diperkasa?
Mereka menuduh Umno memperjuangkan
Melayu, apakah bangsa lain
tidak memperjuangkan bangsanya,
malahan lebih ekstrem daripada itu?
lagi? Negara ini terletak di
kepulauan mana?Apakah
agenda tersembunyi di sebalik
semua ini? Kenapa agenda
kebangsaan langsung tidak dibincangkan,
sebalik agenda bangsa terus diperkasa?
Mereka menuduh Umno memperjuangkan
Melayu, apakah bangsa lain
tidak memperjuangkan bangsanya,
malahan lebih ekstrem daripada itu?
Sebenarnya pindaan kepada Akta Pelajaran 1961 yang membawa wujudnya
Akta Pelajaran 1996, memberikan signifikan yang amat besar kepada
pendidikan Cina. Kerajaan secara tidak langsung telah mengiktiraf kewujudan
Sekolah Jenis Kebangsaan Cina (SJKC), Sekolah Menengah Jenis Kebangsaan
Cina (SMKJC) dan SPC sebagai sebahagian daripada sistem pendidikan
kebangsaan yang bersifat kekal. Apakah ini masih tidak mencukupi?
Akta Pelajaran 1996, memberikan signifikan yang amat besar kepada
pendidikan Cina. Kerajaan secara tidak langsung telah mengiktiraf kewujudan
Sekolah Jenis Kebangsaan Cina (SJKC), Sekolah Menengah Jenis Kebangsaan
Cina (SMKJC) dan SPC sebagai sebahagian daripada sistem pendidikan
kebangsaan yang bersifat kekal. Apakah ini masih tidak mencukupi?
Akta ini juga membolehkan kerajaan memberi bantuan kewangan, fiskal dan
sumber perancangan kepada sistem pendidikan Cina. Untuk makluman, selepas
tahun 1996, lebih banyak sumber kewangan diperuntukkan. Pada masa itu,
terdapat 78 sekolah menengah Cina yang memilih untuk mematuhi silibus dan
pengajaran kerajaan dan ia menjadi SMJKC manakala 60 lagi kekal sebagai
SPC. Ini tidak termasuk sejumlah 1,291 SJKC yang diterima masuk sebagai
sistem pendidikan kebangsaan. Bilangan SJKC terus bertambah setiap tahun.
sumber perancangan kepada sistem pendidikan Cina. Untuk makluman, selepas
tahun 1996, lebih banyak sumber kewangan diperuntukkan. Pada masa itu,
terdapat 78 sekolah menengah Cina yang memilih untuk mematuhi silibus dan
pengajaran kerajaan dan ia menjadi SMJKC manakala 60 lagi kekal sebagai
SPC. Ini tidak termasuk sejumlah 1,291 SJKC yang diterima masuk sebagai
sistem pendidikan kebangsaan. Bilangan SJKC terus bertambah setiap tahun.
Lebih menguntungkan lagi Akta Pelajaran 1996 juga membenarkan SPC
beroperasi dengan penuh kecinaan. Kedudukan bahasa Melayu langsung tidak
didaulatkan. Berbanding Akta Pelajaran 1961, SPC perlu memohon setiap tahun
bagi membolehkan mereka beroperasi. Dengan Akta Pelajaran 1996, kerajaan
telah mengiktiraf SPC dengan mengeluarkan pendaftaran kekal kepada semua 60 SPC.
beroperasi dengan penuh kecinaan. Kedudukan bahasa Melayu langsung tidak
didaulatkan. Berbanding Akta Pelajaran 1961, SPC perlu memohon setiap tahun
bagi membolehkan mereka beroperasi. Dengan Akta Pelajaran 1996, kerajaan
telah mengiktiraf SPC dengan mengeluarkan pendaftaran kekal kepada semua 60 SPC.
Hari ini, peruntukan sudah hampir menjadi sama rata seperti aliran kebangsaan.
Itupun mereka masih terus mendesak supaya SJKC dan SPC beroperasi dengan
penuh kecinaan.
Itupun mereka masih terus mendesak supaya SJKC dan SPC beroperasi dengan
penuh kecinaan.
Ingatan saya kepada kerajaan dengarlah nasihat pakar, bukannya ultra kiasu
kerana mereka ada agenda tersembunyi. Menurut Mohd Yazid Yusoff et al (2002),
Akta Pelajaran 1996, ternyata memberi ruang yang begitu luas kepada
pendidikan vernakular. Akta Pendidikan 1996 mengambil kira kepentingan
semua kaum dengan cara mengekalkan status quo SJKC, SMJKC dan 60 buah
SPC. Selain itu, secara tidak langsung Unified Examination Certificate
(UEC) juga telah diiktiraf, walaupun masih belum sepenuhnya. Itupun mereka
terus mendesak supaya diiktiraf sepenuhnya seperti sijil-sijil persekolahan kebangsaan lain.
kerana mereka ada agenda tersembunyi. Menurut Mohd Yazid Yusoff et al (2002),
Akta Pelajaran 1996, ternyata memberi ruang yang begitu luas kepada
pendidikan vernakular. Akta Pendidikan 1996 mengambil kira kepentingan
semua kaum dengan cara mengekalkan status quo SJKC, SMJKC dan 60 buah
SPC. Selain itu, secara tidak langsung Unified Examination Certificate
(UEC) juga telah diiktiraf, walaupun masih belum sepenuhnya. Itupun mereka
terus mendesak supaya diiktiraf sepenuhnya seperti sijil-sijil persekolahan kebangsaan lain.
Lebih menguntungkan lagi, dalam seksyen 2 Akta Pendidikan 1996, telah
memperuntukkan pengajaran bahasa Cina dan Bahasa Tamil di Sekolah
Kebangsaan dan Sekolah Menengah Kebangsaan boleh diadakan dengan satu
syarat, jika ada permintaan 15 orang ibu bapa atau lebih. Manakala Dalam Akta
Pendidikan 1961, Bahasa Cina dan Bahasa Tamil boleh diajar dengan dua syarat
iaitu ada permintaan dari 15 orang ibu bapa dan jika didapati munasabah dan praktik.
memperuntukkan pengajaran bahasa Cina dan Bahasa Tamil di Sekolah
Kebangsaan dan Sekolah Menengah Kebangsaan boleh diadakan dengan satu
syarat, jika ada permintaan 15 orang ibu bapa atau lebih. Manakala Dalam Akta
Pendidikan 1961, Bahasa Cina dan Bahasa Tamil boleh diajar dengan dua syarat
iaitu ada permintaan dari 15 orang ibu bapa dan jika didapati munasabah dan praktik.
Jelas di sini bahawa Akta Pendidikan 1996 begitu meraikan bahasa bukan
Melayu. Kesan daripada membenarkan bahasa-bahasa lain menjadi bahasa
pengantar, sekolah vernakular dan sekolah swasta saban tahun semakin
bertambah. Bahasa kebangsaan seolah-olah langsung dipinggirkan. Lebih
malang lagi, kerajaan tidak dibenarkan campurtangan dalam hal ehwal pentadbiran
sekolah mereka.
Melayu. Kesan daripada membenarkan bahasa-bahasa lain menjadi bahasa
pengantar, sekolah vernakular dan sekolah swasta saban tahun semakin
bertambah. Bahasa kebangsaan seolah-olah langsung dipinggirkan. Lebih
malang lagi, kerajaan tidak dibenarkan campurtangan dalam hal ehwal pentadbiran
sekolah mereka.
Menurut sejarahwan, Zainal Abidin bin Wahid (1999), isu bahasa mempunyai
perkaitan yang rapat dengan perpaduan. Pengabaian isu bahasa boleh
menjejaskan perpaduan kerana keadaan ini boleh merosotkan nilai ekonomi
bahasa Melayu, boleh menjejaskan tata bahasa rasmi dan bahasa
perpaduan, memburukkan lagi ketidakseimbangan dari segi penyediaan
tenaga iktisas di kalangan bumiputera. Pengabaian bahasa juga boleh menjejaskan
perpaduan negara kerana akan memperluaskan lagi jurang ketidakseimbangan
ekonomi antara kaum, juga mengakibatkan munculnya beberapa kumpulan pelajar
iaitu aliran kebangsaan, Inggeris, Cina, Tamil dan sebagainya.
perkaitan yang rapat dengan perpaduan. Pengabaian isu bahasa boleh
menjejaskan perpaduan kerana keadaan ini boleh merosotkan nilai ekonomi
bahasa Melayu, boleh menjejaskan tata bahasa rasmi dan bahasa
perpaduan, memburukkan lagi ketidakseimbangan dari segi penyediaan
tenaga iktisas di kalangan bumiputera. Pengabaian bahasa juga boleh menjejaskan
perpaduan negara kerana akan memperluaskan lagi jurang ketidakseimbangan
ekonomi antara kaum, juga mengakibatkan munculnya beberapa kumpulan pelajar
iaitu aliran kebangsaan, Inggeris, Cina, Tamil dan sebagainya.
Pendek kata, memberikan ruang kepada bahasa bukan Melayu telah
menjejaskan kepentingan bahasa Melayu sendiri. Dalam keadaan politik sekarang,
sekiranya kerajaan terus melayan desakan ultra kiasu demi undi, saya bimbang
aliran kebangsaan akan menjadi mangsa dan tidak relevan lagi. Saya harap
datuk mamak tersebut faham tulisan saya selama ini.
menjejaskan kepentingan bahasa Melayu sendiri. Dalam keadaan politik sekarang,
sekiranya kerajaan terus melayan desakan ultra kiasu demi undi, saya bimbang
aliran kebangsaan akan menjadi mangsa dan tidak relevan lagi. Saya harap
datuk mamak tersebut faham tulisan saya selama ini.
amukanmelayu - kumpulan menoriti pendatang menjadi KELIRU, antara Cina dan Islamelayu....milik siapa sebenarnya Negara ini.