PEMBONGKARAN KISAH SEBENAR TENTANG SCORPENE - MUKA TEMBOK SUARAM AKAN SPIN CERITA INI SEPERTI TAJUK DI ATAS........
SCORPENE ‘ARCHITECT’ TELLS ALL
Deep-six: In an exclusive tell-all with Haris Hussain, the architect of the
Scorpene submarine purchase, Jasbir Singh Chahl, speaks for the
first time about the controversial deal. Here, he torpedoes Suaram‘s
allegation of massive kickbacks and blows the Altantuya ‘connection’
right out of the water
Torpedoing the myth
IN 1984, an insurance agent from Baltimore, Maryland, published the fictitious story of a Russian submarine commander who tried to defect to the United States in his state-of-the-art Typhoon-class nuclear submarine. The Hunt for Red October drew inspiration from a real-life account of the 1975 mutiny aboard the Russian destroyer Storozhevoy and became Tom Clancy’s first international bestseller with its tale of intrigue, skullduggery and deception. Then US president Ronald Reagan called it “a great yarn”.
Closer to home, the Scorpene saga has takenmany twists and turns. In 2010, Malaysian human rights non-governmental organization Suaram lodged a complaint in the French courts, claiming that French naval firm DCNS had paid RM452 million as a bribe to Malaysian officials to obtain the contract. The allegations of massive kickbacks and payoffs in the RM4.2 billion deal for the two Perdana Menteri-class dieselpowered fast-attack boats have been topped only by the lurid accusations that Mongolian model Altantuya Shaariibuu was murdered because she allegedly knew too much and wanted a ‘mere’ US$500,000 cut from the deal. Over the years, a fascinating conspiracy theory had been woven around this episode and gained traction, linking the submarine deal with Altantuya’s murder.
Hardly surprising since it had all the ingredients of a Hollywood techno-thriller — stories of alleged corruption, deceit, greed, sex and murder. In April, reports in the Spanish and French mainstream media questioned Suaram’s almost fanatical obsession with the case, with one even suggesting that the French legal system was being taken for a ride to serve a greater political end. Last Friday, Suaram held a fundraising dinner in Petaling Jaya to raise money for its activities, in which fresh allegations were made into the case.
 |
| ALTANTUYA - Semunya bermula dengan gambar ubahsuai ini |
After months of trying, the New Straits Times secured an exclusive interview with the central figure in the deal. It certainly wasn’t a cakewalk — this man guards his privacy jealously and with a passion. As the architect of the Scorpene submarine deal, the last seven years have taken their toll on Jasbir Singh Chahl. Before this meeting, Chahl had steadfastly refused to make statements regarding this case, worried that he might be accused of perverting the course of justice. Throughout, he had been in constant communication with the French authorities and investigators and has voluminous evidence to back his claim, despite assertions by the opposition to the contrary. As he places the teacup on the fine china saucer in his home in the heart of Kuala Lumpur with a finesse that betrays his English education and upbringing, Chahl pauses for a moment and draws a deep breath. “I am willing to swear on my holy book, the Guru Granth Sahib, that I did not know this person, that she was never part of the team, had never met her, that she was never in France during the entire time we were there trying to close the deal and only knew about her when I read the papers in 2006 that they had found her body.” One of the myths that has been “accepted” as gospel was that Altantuya had acted as a translator for Abdul Razak Baginda, who had helped Chahl broker the deal. Negotiations began in 2000 and were concluded in 2002. If Altantuya was
indeed Razak Baginda’s interpreter, she should have been present at all the meetings from 2000. And yet, in official French documents that were made available to the NST, the French police have stated categorically that Altantuya never entered France from 1999 to 2006, the year she died. Incidentally, all these meetings were held in France with some in Malaysia. And they were all in English. “This is not what I am saying, you understand. This is what the French authorities, the French police and the French judicial inquiry are saying.” According to Razak’s Baginda’s evidence in court, he only met Altantuya in late 2004. The Scorpene deal was concluded in 2002. Another fissure in the opposition’s argument seems to hinge on its so-called ‘understanding’ of Gallic pride and centres around the way DCNS conducts its business around the globe. It assumes that just because DCNS is French, the negotiations would have to be in French when the fact is that the French defence industry does deals all over the world in English. Add to that, the French team was initially led by an Englishman, Martin Hill, who was himself, also fluent in French.
So, if indeed the team needed an interpreter, it didn’t have to look very far, and certainly not in Mongolia, of all places. In his deposition to the French authorities in 2010, former DCNS marketing manager for Malaysia and Singapore at the time, Fredric Faura, told investigators that there was no need for an interpreter since negotiations were in English and Malaysians were fluent in the language. “You ask me why the blogs have gone around calling this girl Razak’s interpreter. You should direct that question to the blogs.” Firing another shot across the bow, Chahl wonders why no one has stopped to question the credibility of the opposition that had readily admitted to doctoring a photograph to show Altantuya with Prime Minister Datuk Seri Najib Razak and Razak Baginda, purportedly in a Paris restaurant. “This whole affair was a personal matter between Razak Baginda and Altantuya. His dealings with her had nothing to do with the Scorpene deal. It’s unfortunate that it coincided with our timeline (the submarine deal). Razak Baginda was the only common denominator in this. He was the only link, and a tenuous one, at best.”
Who is Jasbir Singh Chahl?
JASBIR Singh Chahl cut his teeth in the defence and oil and gas industry at a very early age. He was twentysomething, in London, and working with a Middle Eastern defence and construction company putting together multi-billion dollar deals. The relationships he forged with defence
contractors in Europe and the rest of the world put him in good stead when he came home in 1981.
From 1996 to 1998, Chahl worked with Thomson-CSF International (M) Sdn Bhd, the wholly owned Malaysian subsidiary of France’s Thomson-CSF (now Thales), on the Royal Malaysian Navy’s Offshore Patrol Vessels (OPV) project, the Crotale man-portable SHORAD (shortrange
air defence) system, and other projects of interest to Thomson-CSF and its subsidiaries. Chahl’s relationship with Thomson-CSF was further enhanced by his development of strategies and provision of inputs that led to the submission to the Malaysian Government of other defence-related projects. It was while working on these projects that he was told by Thales that it wished to focus on the sale of submarines to Malaysia. This was something Thales had been pushing for more than a decade but had not been unable to make much progress. Thales felt that the timing for a concerted effort was now right — their various discourses with the RMN had led them to this conclusion. They then requested him to analyse, evaluate and to develop a proposal to supply submarines to Malaysia, which culminated in the Scorpene purchase.
‘Everything was audited’
ONE of the major issues in the Scorpene submarine deal has to do with the word “commission”.
Specifically, the Euro115 million (RM452 million) that was paid to Perimekar Sdn Bhd, the company in charge of the logistics and the training of the officers and men of the Royal Malaysian Navy’s Submarine Force. And Jasbir Singh Chahl has a big problem with that.
“The amount is actually a service management fee,” says Chahl, exasperation and irritation creeping into his voice. That the detractors have managed to turn it into a simplistic argument
and package it as an example of unfettered greed; that it had succeeded, to a certain extent, in painting a picture that the monies were paid to grease the palms of government officials and
corporations, makes Chahl’s stomach turn. For the record, Perimekar, which is an audited company, is owned by KS Ombak Laut Sdn Bhd, the pension fund of the Armed Forces, LTAT, and by the industrial company, Boustead. Both of them are also audited. The fees covered project management and project integration services, coordinating the involvement of Malaysian companies in the industrial participation programme in the provision of services during the construction phase and to monitor the performance of these firms, helping the main contractor comply with all local laws and procedures relating to the execution of the contract, coordinating
and monitoring the training of RMN personnel in compliance with the main contract and in accordance with Malaysian Government and RMN expectations, and providing monthly reports on all of the above. The biggest chunk of the fees went to the provision of accommodation and all the necessary services for the training of RMN personnel and their families in Brest, France, and Spain, for a period of six years, inclusive of health insurance premiums and per diem allowances of a minimum of Euro50 per person. Other costs include their return travel fares to Malaysia three times a year. In all, 145 RMN personnel, including 49 officers and dependents
were covered by this. “We’ve been made out to look like profiteers who just sat back and collected when in actual fact, there was a lot of hard, tangible work, that was done,”
Chahl says. For the record, Perimekar’s profit after tax was RM105,111,191. “The commercial offer was attractive because of the superior industrial participation programme that we put together. The countertrade and offset programme that we proposed as part of the overall proposal
also swung the odds in our favour. “Based on the strength and commercial superiority of the proposal, we didn’t have to lobby anyone to influence the commercial evaluation process. There was no need to. “The Scorpene was the best nonnuclear powered-submarine that we, as a nation, could have selected.”
TRANSLATION
(Muka Hadapan)
“Arkitek” Scorpene Mula Berbicara!
Dalam satu temubual bersama Haris Hussain, arkitek pembelian Kapal Selam Scorpene, Jasbir Singh Chahl buat pertama kalinya membuka mulut berkenaan perjanjian yang kononya penuh kontroversi itu. Di sini, Jasbir Singh Chahl, menyanggah tuduhan Suaram sekaligus memadamkan kaitan antara mendiang Altantuya dan isu pembelian kapal selam Scorpene.
Menyanggah Cerita Dongeng.
Pada tahun 1984, seorang ejen insuran dari Baltimore, Maryland, telah menerbitkan sebuah buku novel fiksyen berkenaan seorang komander kapal selam Russia yang ingin belot kepada negaranya dan memihak kepada Amerika Syarikat. Cerita tersebut memaparkan bahawa kapal selam Russia itu merupakan kapal nuklear tercanggih pada zamannya.
“The Hunt For Red October” judul cerita fiksyen tersebut adalah “kononnya” diinspirasikan oleh kejadian sebenar yang berlaku pada tahun 1975 di atas kapal pemusnah Russia Storozhevoy dan menjadi novel pertama Tom Clancy di peringkat antarabangsa. Presiden Ronald Reagan pada ketika itu menggelarkannya sebagai sebuah cerita dongeng yang hebat.
Di Malaysia pula, kisah kapal selam juga merupakan dongengan yang sering diputarkan oleh beberapa pihak.
Pada tahun 2010, Suara Hak Asasi Manusia (Suaram) telah menfailkan tuduhan di mahkamah Perancis, menyatakan bahawa firma perniagaan Perancis yang bernama DCNS telah membayar RM 452 juta sebagai rasuah kepada pegawai kerajaan Malaysia untuk mendapatkan satu kontrak. Tuduhan ini telah menjadi salah satu rentetan tuduhan melampau berkenaan isu Scorpene sehingga melibatkan beberapa pihak yang pada logiknya tidak ada kene mengena dengan hal tersebut.
Bertahun sudah berlalu dan satu jaringan teori konspirasi telah dianyam dan akhirnya kaitan berkenaan perjanjian jual beli kapal selam itu dan Altantuya telah dikaitkan hanya melalui teori. Oleh itu, jangan terkejut sekiranya cerita teori konspirasi ini sealiran dengan mana-mana filem Hollywood. Ini kerana dek penangan pemikir-pemikir tertentu berkenaan teori Altantuya dan Scorpene, maka timbullah cerita berkenaan korupsi, penipuan, seks dan pembunuhan.
April ini, satu laporan daripada media arus perdana Sepanyol dan Perancis telah mempersoalkan tindakan taksub dan gila Suaram berkenaan kes tersebut, sehingga media mereka menyifatkan sistem mahkamah Perancis telah dipermain-mainkan oleh Suaram dan konco-konco mereka. Jumaat lepas, Suaram telah mengadakan aktiviti mengutip derma, lantas fitnah dan tuduhan baru pula dilemparkan kepada Kerajaan Malaysia.
Selepas beberapa bulan mencuba, akhbar New Straits Times telah berjaya mendapat satu temubual dengan seorang individu yang menjadi penggerak kepada perjanjian Scorpene ini. Bukan mudah untuk mendapat peluang menemubual individu tersebut. Temubual bersama Jasbir Singh Chahl ini diharap dapat membuka mata seluruh rakyat Malaysia untuk mengetahui tentang kebenaran isu Scorpene.
Sebelum perjumpaan ini dilakukan, Chahl telah menolak untuk membuat apa-apa kenyataan berkenaan kes ini, beliau bimbang akan dikenakan tindakan menghina mahkamah. Sepanjang ini, beliau telah berhubungan dengan pihak penguatkuasa Perancis dan para penyiasat dimana beliau mempunyai bukti untuk setiap kenyataan yang dikeluarkannya.
Semasa berkunjung kerumah beliau, yang terletak ditengah-tengah Kuala Lumpur, lelaki yang dibesarkan dengan pendidikan Inggeris ini terhenti seketika semasa menyusun cawan-cawan teh yang berada di depannya dan berkata “Saya berani bersumpah di bawah buku suci Guru Granth Sahib, yang saya tidak tahu dan tidak kenal perempuan tersebut, dan dia tidak pernah menjadi sebahagian daripada pasukan kami, saya tidak pernah melihat dia, dan dia tidak berada di Perancis pada masa itu, iaitu semasa kami sedang berusaha untuk mendapatkan perjanjian terbaik untuk Malaysia. Saya hanya tahu berkenaan beliau apabila surat khabar menyiarkan berita bahawa mayat beliau telah dijumpai”.
Salah satu daripada cerita dongeng yang telah dijaja dan diterima oleh sebahagian rakyat Malaysia ialah cerita kononnya Altantuya adalah seorang penterjemah kepada Abdul Razak Bagnda yang juga telah membantu Chahl untuk mendapatkan projek tersebut.
Perbincangan bermula pada tahun 2000 dan persetujuan telah berjaya dicapai pada tahun 2002. Jikalau benar Altantuya adalah penterjemah Razak Baginda, maka beliau sepatutnya hadir dalam semua mesyuarat sejak tahun 2000.
Akan tetapi, di dalam dokumen rasmi kerajaan Perancis yang telah diberikan kepada New Straits Times, Polis Perancis telah menyatakan bahawa Altantuya tidak pernah datang ke Perancis dari tahun 1999 hingga 2006. Sedangkan sebahagian perjumpaan berkenaan Scorpene telah diadakan di Perancis dan sebahagiannya di Malaysia.
Semua dokumen untuk perjanjian adalah dalam Bahasa Inggeris, “Ini bukanlah sesuatu yang saya katakan, tetapi ianya adalah yang dikatakan oleh pihak berkuasa Perancis, polis Perancis dan badan siasatan kehakiman Perancis .”
Mengikut keterangan yang dibuat oleh Razak Baginda di dalam mahkamah, beliau hanya berjumpa dengan Altantuya pada lewat tahun 2004. Perjanjian Scorpene telah dirumuskan pada tahun 2002. Satu lagi tuduhan yang dibuat oleh pro-pembangkang adalah disebabkan oleh pemahaman terhadap Gallic dan cara perlaksanaan syarikat Perancis DCNS menjalankan perniagaan mereka di seluruh dunia.
Pihak pro-pembangkang menyatakan kononya kerana DCNS adalah syarikat Perancis, maka perjanjian yang diadakan mesti dilakukan dalam bahasa Perancis. Sedangkan di dalam bidang perniagaan pertahanan, Bahasa Inggeris digunakan sebagai bahasa perantara.
Tambahan dengan itu, pasukan Perancis diketuai oleh seorang lelaki Inggeris yang bernama Martin Hill, yang juga fasih berbahasa Perancis. Sekiranya, pasukan mereka memerlukan penterjemah, mereka tidak perlu menggunakan khidmat penterjemah luar, dan pastinya bukan seorang Mongolia yang tidak diketahui asal usulnya.
Di dalam satu kenyataan kepada pihak berkuasa Perancis pada tahun 2010, bekas pengurus pemasaran DCNS untuk Malaysia dan SIngapura pada ketika itu, Fredric Faura, telah memberitahu para penyiasat bahawa tidak perlu untuk mendapatkan khidmat penterjemah kerana rakyat Malaysia fasih berbahasa Inggeris.
“Anda bertanya kepada saya mengapa blog-blog mengatakan bahawa budak perempuan ini (Altantuya) ada kaitan dengan Razak Baginda. Anda perlu bertanya kepada penulis blog-blog tersebut”.
Chahl juga berpendapat bahawa mengapa tiada pihak yang mempersoalkan kredibiliti pihak pembangkang yang telah memaparkan sekeping gambar palsu (yang mereka juga akui sebagai palsu) kepada seluruh rakyat Malaysia.
“Ini semuanya, adalah masalah peribadi antara Razak Baginda dan Altantuya. Apa sahaja isu antara Razak dan Altantuya tiada kaitan dengan perjanjian Scorpene. Adalah malang untuk kita semua, hal yang berlaku antara mereka berdua dikaitkan dengan perjanjian kapal selam tersebut. Razak Baginda merupakan satu-satunya perkara yang mengaitkan kedua-dua isu tersebut. Walaupun pada asasnya hal Altantuya adalah hal peribadi Razak dan bukannya orang lain”.
Siapakah Jasbir Singh Chahl?
Jasbir Singh Chahl telah memulakan kerjaya beliau di dalam bidang pertahanan, industri minyak dan gas pada umur yang begitu muda. Semasa beliau berumur 20an beliau telah bekerja di London bersama sebuah firma Timur Tengah yang pakar dalam bidang pertahanan dan pembangunan. Disana beliau diberikan tugas untuk memastikan perjanjian yang bernilai jutaan dollar berjaya dimeterai.
Beliau mempunyai hubungan yang baik dengan kontraktor dari Eropah dan di seluruh dunia. Apabila beliau kembali ke Malaysia pada tahun 1981 beliau amat dikenali di arena korporat Malaysia. Pada tahun 1996 hingga 1998, Chahl bekerja dengan Thomson-CSF International (M) Sdn Bhd, France’s Thomson-CSF (sekarang Thales), Offshore Patrol Vessels (OPV) untuk Tentera Laut Diraja Malaysia, selain itu beliau juga banyak terlibat di dalam projek berkenaan pertahanan Malaysia.
Hubungan beliau dan Thomson-CSF bertaut semula apabila syarikat tersebut memerlukan kepakaran beliau dalam pembangunan strategik dan maklumat yang boleh digunakan untuk kepentingan Kerajaan Malaysia di dalam beberapa projek pertahanan.
Semasa perbincangan inilah, syarikat tersebut telah mengusulkan untuk memberi fokus kepada penjualan kapal selam di Malaysia. Ini merupakan sesuatu yang syarikat tersebut telah usahakan selama sedekad tetapi mereka tidak berjaya menyaksikan apa-apa perkembangan. Syarikat tersebut berpendapat bahawa masa yang sesuai merupakan satu perkara yang penting untuk dipertimbangkan. Kesemua pihak termasuk TLDM telah berbincang untuk menganalisa, menilai dan membangunkan cadangan untuk membekalkan kapal selam kepada Malaysia, yang menjadi titik tolak kepada pembelian kapal selam Scorpene.
‘Semuanya telah diaudit’
SATU daripada isu utama di dalam perjanjian kapal selam Scorpene adalah berkaitan dengan perkataan “komisyen”.
Khususnya, 115 juta Euro (RM452 juta) yang telah dibayar kepada Perimekar Sdn Bhd, sebuah syarikat yang mengetuai logistik dan latihan pegawai-pegawai dan anggota Tentera Laut Diraja Malaysia (TLDM).
Dan Jasbir Singh Chahl mempunyai masalah besar dengan itu.
“Jumlah itu sebenarnya adalah untuk servis yuran pentadbiran, “ kata Chahl dengan nada geram dan marahk.
Para pengkritik telah berjaya untuk menjadikannya hujah yang mudah untuk menunjukkan contoh ketamakan tidak terbatas ; bahawa ia telah berjaya ke tahap yang tertentu, dalam melukiskan gambar yang wang telah dibayar ke tangan pegawai-pegawai kerajaan dan syarikat-syarikat sebagai pemudah cara. Perkara ini membuatkan Chahl merasa jelek.
Untuk makluman, Perimekar, iatu sebuah syarikat yang telah diaudit, dimiliki oleh KS Ombak Laut Sdn Bhd, tabung pencen Tentera Laut, LTAT, dan syarikat industri, Boustead dimana kedua-duanya juga telah diaudit.
Yuran tersebut merangkumi pentadbiran projek dan servis-servis integrasi projek, menyelaraskan penglibatan syarikat-syarikat Malaysia dalam program penyertaan industri, termasuk di dalam penyediaan perkhidmatan semasa fasa pembinaan dan memantau prestasi syarikat yang terlibat. Ia juga membantu kontraktor utama mematuhi semua undang-undang dan tatacara yang berhubungan dengan pemberian kontrak tempatan, menyelaras dan memantau latihan anggota TLDM selaras dengan kontrak utama dan
selaras dengan harapan kerajaan Malaysian dan TLDM. Ini juga termasuk menyediakan laporan bulanan bagi semua perkara di atas.
Sebahagian besar daripada yuran tersebut adalah untuk penyediaan penginapan dan semua perkhidmatan yang diperlukan untuk latihan kakitang TLDM dan keluarga mereka di Brest, Perancis, dan Sepanyol, untuk jangkamasa enam tahun, termasuklah premium insurans kesihatan dan elaun harian minima 50 Euro setiap seorang. Kos-kos lain termasuklah kos perjalanan pulang ke Malaysia sebanyak tiga kali setahun. Kesemua 145 anggota TLDM, termasuklah 49 pegawai dan tanggungan mereka dirangkumi oleh yuran ini.
“Kita telah difitnah untuk dilihat sebagai orang yang mengaut keuntungan, dan goyang kaki, sedangkan pada hakikatnya, terdapat banyak kerja keras yang telah dilakukan,” kata Chahl.
Untuk makluman, keuntungan Perimekar selepas cukai adalah sebanyak RM105,111,191.
“Tawaran komersial tersebut adalah menarik kerana keunggulan program penyertaan industri yang telah kita hasilkan. Program jualbeli dan “offset” yang kami tawarkan sebagai sebahagian daripada keseluruhan tawaran juga berpihak kepada kita.”
“Berdasarkan kekuatan dan kelebihan komersial cadangan itu, kita tidak perlu untuk melobi sesiapa untuk mempengaruhi proses penilaian komersial. Tidak ada sebab untuk kami berbuat demikian.”
“Scorpene merupakan kapal selam tanpa nuklear terbaik yang telah negara kita pilih”.
“Scorpene merupakan kapal selam tanpa nuklear terbaik yang telah negara kita pilih”.
AMUKANMELAYU - Semua NGO Pro Pembangkang perlu terus mencari issu untuk terus "MENERIMA DANA" . Bagaimana Pemimpin-pemimpin NGO ini boleh hidup mewah sedang mereka tiada kerjaya dan kalau ada pun hanya cukup untuk makan? Siapa penyumbang DANA untuk mereka?
