BACA ARTIKAL INI - PEMIMPIN ISLAMELAYU SEKARANG NI, PEJUANG ATAU PENGKHIANAT?

PEJUANG YANG AMUKANMELAYU FAHAMI SEBAGAI SE ORANG ANAK MELAYU:

1 - Berjuang Untuk Ugamanya - Jika Ugamanya Di Hina Dan Di Zalimi
2 - Berjuang Untuk Bangsanya - Jika Bangsanya Miskin Dan Di Tindas
3 - Berjuang Untuk Membebas Tanah Airnya - Jika Negara Di Tawan atau Di Jajah

NED, EDN, DEN AND THE END

 Oleh : Nile Bowie (Penganalisis politik dan juga seorang jurugambar yang kini menetap di Kuala Lumpur)

Transliterasi oleh : UKT Pena Minang

Dipetik dari : Russia Today

Dalam situasi Malaysia yang sedang berhadapan dengan pilihanraya paling sengit dalam sejarah, seorang tokoh pembangkang terkemuka telah dikatakan mendapat bantuan dana dari Amerika Syarikat bagi mengadakan siri tunjuk perasaan selain penyaluran dana kepada parti-parti pembangkang.

Pada awal bulan Mei 2013, Malaysia berhadapan dengan satu pilihanraya paling kompetitif sejak sejak Malaysia mencapai kemerdekaan. Barisan Nasional yang telah menjadi kerajaan sejak negara Malaysia mendapat Kemerdekaan pada tahun 1957 akan disaingi oleh Pakatan Rakyat yang telah menerima bantuan, latihan dan pembiayaan dari yayasan yang dibiayai oleh kerajaan Amerika Syarikat.

Sepanjang tempoh perkhidmatan, Anwar telah dipecat ekoran keputusannya yang mengikut telunjuk pelan IMF ketika krisis kewangan Asia. Sedangkan Mahathir pula menerajui pemulihan Malaysia dari krisis kewangan Asia pada tahun 1997 melalui kawalan mata wang dan langkah-langkah perlindungan. Selepas kejatuhan dalam karier politiknya, beliau (Anwar) telah berkhidmat sebagai Pengerusi Jawatankuasa Pembangunan Bank Dunia dan IMF pada tahun 1998. Beliau kemudiannya dilantik menjadi pengerusi Foundation for Future yang berpusat di Washington yang mana yayasan ini ditubuhkan oleh Elizabeth Cheney, anak kepada bekas Naib Presiden Amerika Syarikat dan dibiayai oleh Jabatan Negara Amerika Syarikat. Anwar menimbulkan kemarahan ramai pihak terutama majoriti Muslim di Malaysia ekoran tindakan beliau yang menyokong dasar untuk melindungi keselamatan Israel dalam temu bual dengan Wall Street Journal - berbeza sama sekali dengan pendirian pemerintah 'untuk menyokong Palestin. Kelayakan unik Anwar dan hubungan rapat dengan pertubuhan politik dan kewangan Amerika Syarikat tidak dinafikan bahawa dia adalah pilihan Washington

Washington selama ini sering melihat Malaysia sebagai sebuah negara yang diperintah oleh pemimpin yang 'degil'. Namun begitu, kejatuhan populariti parti pemerintah telah membuka peluang kepada National Endown for Democracy (NED) untuk meningkatkan populariti Pakatan Pembangkang yang lebih 'MESRA AMERIKA' sekaligus meningkatkan lagi peluang pembangkang menjadi pemerintah melalui pelbagai aspek bantuan seperti kempen di media dan sokongan untuk menjalankan aktiviti demonstrasi jalanan anti-kerajaan. 

Di satu sudut yang lain, bekas Perdana Menteri, Dr. Mahathir Mohamad sering mengundang kemarahan Amerika ekoran kritikan beliau yang secara berterusan terhadap dasar luar Amerika Syarikat dan Israel, manakala Perdana Menteri yang ada sekarang pula bersikap 'retorik' sambil meneruskan pendekatan mesra perniagaan dengan masyarakat barat selain terus mengukuhkan hubungan ekonomi dengan China.

Pada sudut yang berlainan pula, Ketua Pembangkang, Anwar Ibrahim, yang pernah menjawat jawatan sebagai Timbalan Perdana Menteri dibawah kepimpinan Mahathir dilihat mempunyai hubungan yang rapat dengan Amerika Syarikat.

National Endowment for Democracy atau NED, adalah sebuah yayasan yang berpangkalan di Washington, dimana tugas NED adalah menyokong inisiatif demokrasi dan kumpulan pembangkang yang 'mesra' Amerika di luar negara. NED menyediakan lebih daripada 1 juta dolar Amerika bagi membiayai pelbagai projek di Malaysia setiap tahun. NED telah kerap dikritik kerana campurtangan mereka secara terang-terangan dalam program-program bersifat politik disamping penglibatan secara terus dari tokoh politik kanan Amerika dalam yayasan berkenaan.

Di samping membiayai kumpulan 'pengawas' pilihan raya, memantau hak asasi manusia dan laman web berita yang condong ke arah pembangkang, Institut Antarabangsa Republikan ( International Republican Institute : IRI) telah menerima dana berjuta-juta dolar untuk menjalankan program di Malaysia, bagi membantu "parti politik dan para pemikir mereka yang mampu menjadi wakil berkesan di kawasan mereka." IRI dipengerusikan oleh Senator John McCain, yang terkenal dengan sikapnya yang cenderung dan agresif memihak kepada dalam isu-isu yang berkaitan dengan Israel dan konflik Amerika Syarikat di luar negara. 

Manakala jawatan yang lain diisi dengan pegawai-pegawai kanan yang pernah memegang jawatan merangka dasar luar didalam pentadbiran Reagan dan Bush. "IRI bekerja di negara-negara yang Amerika Syarikat mempunyai kepentingan, di mana kita boleh membuat perbezaan ... IRI memberi tumpuan kepada tiga tugas utama: membantu parti-parti politik meluaskan pengaruh mereka, memastikan bahawa pembangkang memerintah sejurus mendapat kekuasaan, memerintah dengan adil, sekaligus membantu masyarakat sivil dalam menjamin tadbir urus yang baik ... IRI boleh membantu menjadi pemangkin kepada usaha aktivis demokrasi di negara - selagi mereka mahu perubahan yang lebih daripada kita mahukan, ianya untuk mereka, "Nukilan Presiden IRI ini, Lorne Craner, yang sebelum ini memegang jawatan di Jabatan Negara Amerika Syarikat.

The National Democratic Institute for International Affairs atau Institut Demokratik Kebangsaan untuk Hal Ehwal Antarabangsa juga menerima bajet yang besar bagi membiayai projek-projek mereka di Malaysia. Madeleine Albright, bekas Setiausaha Negara Amerika Syarikat, peneraju agenda perang Amerika dan misi ketenteraan NATO merupakan pengerusi NDI. Di samping itu, bekas Senator Thomas Daschle dan bekas pengarah AIPAC Kenneth Wollack mempunyai jawatan tinggi dalam NDI. 

Pakatan Pembangkang di Malaysia telah memenangi kejayaan yang bersejarah dalam pilihan raya 2008 dengan menguasai negeri-negeri utama seperti Pulau Pinang dan Selangor. Menurut laman web NED, IRI menerima 802,122 dolar Amerika pada tahun 2010 untuk bekerja dengan "pemimpin negeri di Pulau Pinang dan Selangor untuk menyediakan mereka dengan kajian pendapat masyarakat, latihan dan sumber-sumber lain bagi membolehkan mereka menjadi wakil yang lebih berkesan kepada pengundi mereka". 

IRI mendakwa bahawa mereka "tidak menyediakan pembiayaan secara langsung kepada parti-parti politik" di Malaysia, tetapi apa yang diperkatakan adalah tidak telus. Penyediaan bajet dan penekanan kepada membantu pembangkang bagi memperluaskan populariti parti-parti politik di negeri-negeri pakatan pembangkang membuktikan berlakunya pembiayaan secara tidak langsung.

NED mendapat pembiayaan melalui Kongres AS, menerusi bajet USAID, agensi Amerika Syarikat yang berperanan menyalurkan bantuan pembangunan selain ianya juga merupakan sebahagian daripada agensi dibawah Jabatan Negara Amerika - ini bermakna wang NED, yang mereka salurkan kepada negara-negara asing itu datangnya daripada dana awam yang dibayar oleh pembayar cukai Amerika Syarikat. Kebanyakkan pembiayaannya disalurkan kepada dua komponen utamanya iaitu Institut Republikan Antarabangsa (IRI) dan Institut Demokratik Kebangsaan untuk Hal Ehwal Antarabangsa (NDI). NED dikehendaki untuk memaklumkan laporan kewangan mereka, tetapi bagi yayasan yang kecil, undang-undang ini tidak diguna pakai bagi IRI dan NDI, yang mana kedua-duanya merupakan penerima utama dana di Malaysia.

Menurut laman web rasmi NDI, mereka telah mengadakan "bengkel parlimen peringkat negeri di Selangor dan Pulau Pinang" kerana "parti-parti pembangkang mempunyai pengalaman yang terhad dalam kerajaan, dan banyak ahli-ahli parlimen yang dipilih pada tahun 2008 tidak mempunyai pemahaman dalam proses parlimen perlembagaan ." Bermula dari tahun 2007, rakyat Malaysia telah menunjukkan sokongan kepada 'Bersih', sebuah kumpulan pemantau pilihan raya yang dikenali sebagai 'Gabungan Pilihan Raya Bersih dan Adil.' 'Bersih' telah menganjurkan perhimpunan menuntut pembaharuan pilihan raya, yang sedikit sebanyak dikritik sebagai tali barut pembangkang ekoran penyertaan yang aktif dari tokoh-tokoh terkemuka pembangkan. 

Bersih yang dipimpin oleh Ambiga Sreenevasan, penerima Anugerah Jabatan Negara Amerika Syarikat, mengakui bahawa Bersih menerima dana dari agensi berkaitan dengan kerajaan Amerika Syarikat seperti NDI dan Open Society Institute, yang mana OSI diketuai oleh jutawan Yahudi George Soros. Tunku Abdul Aziz Ibrahim, seorang senator di dewan negara dan juga bekas tokoh pembangkang, baru-baru ini mengeluarkan kenyataan memperincikan penglibatan Amerika dalam membiayai dan menganjurkan perhimpunan Bersih.

Menurut Aziz, Yayasan yang berpengkalan di Amerika telah merangka gerak kerja dan menggariskan fungsi dan operasi Bersih. "Dalam mesyuarat itu, saya telah ditawarkan untuk mengetuai badan pemantau kerana mereka berkata, saya mempunyai kelayakan, integriti dan kredibiliti bagi jawatan itu. Mereka memberitahu saya bahawa pergerakan itu adalah untuk memastikan pilihan raya yang bebas dan adil di negara ini," kata Tunku Aziz yang turut mendedahkan bahawa beliau telah ditawarkan kira-kira 4 ribu dolar Amerika sebulan, serta lain-lain faedah dan elaun bagi kedudukannya. 

Aziz juga mendakwa pemimpin pembangkang Malaysia menggunakan Bersih untuk menyalurkan sokongan kepada kempen politik beliau. "Anwar menggunakan sebaik mungkin rangkaian antarabangsanya untuk mendapatkan dana ini. Saya tidak tahu sama ada pemimpin-pemimpin Bersih tahu ataupun tidak. 

Tetapi Bersih adalah 'kenderaan' Anwar untuk menerima dana antarabangsa di bawah nama demokrasi dan pilihan raya yang bebas dan adil. Bersih bukan sebuah organisasi bebas ataupun non-partisan. Ia adalah 'bayi' Anwar." Aziz walaubagaimanapun menolak pembiayaan luar negara itu kerana faktor integriti nasional dan maruah."Organisasi tempatan perlu menjustifikasikan kewujudan mereka kepada rakyat Malaysia, bukan kepada orang asing. Organisasi tempatan tidak perlu berhutang dan setia kepada warga asing," tegasnya.

Jika dilihat secara teliti dari 'bahasa' yang digunakan oleh yayasan ini, mereka menuntut supaya wujudnya satu gerak kerja ke arah "meluaskan pengaruh parti-parti politik,". Satu persoalan yang kritikal terlintas di fikiran - bila tidak dipanggil 'mempromosi demokrasi' bukankah ianya menjadi suatu campur tangan politik? Gerak kerja NED agak kabur. 

Mereka berdiri diatas dua garisan, mereka berlakon kononnya menyokong ketelusan pilihan raya, kebebasan dan mempromosi hak asasi manusia. Parti pemerintah Malaysia tidaklah begitu sempurna - mereka tidak bersedia untuk menangani isu-isu rasuah peringkat tertinggi, kemewahan para elitis masih menjadi masalah yang besar, dan kaum minoriti pula merasa diri mereka dipinggirkan berikutan dasar-dasar tindakan afirmatif berasaskan kaum, yang memihak kepada majoriti Muslim. 

Pakatan pembangkang, yang telah berikrar untuk menghapuskan autoritarian dan rasuah, telah mengeluarkan satu manifesto, yang mana ada pihak memuji dan ada pihak yang meragui manifesto berkenaan. NED walaubagaimanapun tidak menjalankan satu inisiatif demokrasi di Singapura - Sekutu Kuat Amerik Syarikat, walaupun negara berkenaan mempunyai persekitaran yang kurang demokratik berbanding Malaysia. Jadi apakah yang boleh mendorong Washington untuk menghabiskan duit dan memberikan begitu banyak perhatian kepada pakatan pembangkang di Malaysia?

Kita jangan terlupa dengan tujuan sebenar Amerika dalam kepentingan blok ASEAN. Penguasaan pengaruh Amerika di Blok ASEAN adalah sebagai satu langkah mengimbangi kuasa dan pengaruh Beijing. Perdana Menteri Malaysia Najib Razak telah menjelaskan peri pentingnya hubungan yang wujud diantara Malaysia dengan China, sambil melihat ke Beijing yang memulihkan ekonomi berorientasikan eksport Malaysia selepas krisis kewangan global 2008.

Pertukaran kepakaran diantara China-Malaysia dalam bidang seperti kewangan, pembangunan infrastruktur, sains dan teknologi, serta pendidikan yang mana tidak pernah mencatatkan tahap tertinggi sebelum ini. China telah menjadi rakan dagangan terbesar Malaysia, dengan angka-angka perdagangan mencecah 90 bilion US Dolar pada 2011 manakala Malaysia adalah rakan perdagangan terbesar China di kalangan negara-negara ASEAN. Sokongan Washington kepada pembangkang Malaysia yang 'mesra-Amerika' mesti dilihat dalam konteks semasa untuk meningkatkan kekuatan tentera dan penguasaan mereka ke atas rantau Asia Pasifik dalam rangka dasar 'Pivot ke Asia'. 

Malaysia mempunyai hak kedaulatan ke atas Selat Melaka, laluan bekalan yang paling penting bagi China untuk tujuan pengangkutan minyak dan lain-lain bahan yang penting kepada pembangunan serta ekonomi yang berterusan. Selain daripada lokasi yang strategik, Malaysia mempunyai ekonomi yang berkembang pesat dengan purata kira-kira pertumbuhan 7 peratus setiap tahun. Malaysia juga merupakan pengeksport ketiga terbesar di dunia bagi gas asli cecair (LNG) selepas Qatar dan Indonesia, dan negara ini telah mempunyai lebih 4 billion tong minyak sebagai rezab.

Malaysia adalah pemain utama di Asia Tenggara, dan Washington melakukan apa yang boleh untuk meluaskan lagi pengaruh pakatan pembangkang selepas kejayaan dalam pilihan raya umum ke 12 pada tahun 2008. Pada tahun 2013, pakatan pembangkang bergantung kepada undi dari mereka yang tidak berpuas hati dengan status quo serta demografi besar pengundi muda yang mahu mencabar parti pemerintah dalam pilihanraya. 

Di bawah parti pemerintah, Malaysia telah berubah daripada menjadi sebuah negara pengeksport getah dan bijih timah kepada pemain utama industri dengan industri automobil tempatan yang kukuh. Parti pemerintah telah berjaya mewujudkan pertumbuhan ekonomi yang stabil, manakala menjanjikan 3.3 juta pekerjaan baru dalam sektor berpendapatan tinggi dan menarik pelaburan berjuta-juta dolar. Dalam situasi pilihan raya yang kritikal di negara ini, pengkritik bertanya samaada pembangkang yang belum dicuba kemampuannya ini dapat menjamin pertumbuhan berterusan. 

Perbincangan dikalangan pengundi juga yang menjurus antara parti pemerintah dan pembangkang juga secara tidak langsung mewujudkan elemen memilih antara China dan Amerika Syarikat. Keputusan pilihanraya akan datang dijangka menjadi penentu masa hadapan dasar luar Malaysia selain berpotensi menjadi satu pergolakan politik yang berterusan. Berjuta-juta dolar Amerika telah disalurkan kepada pembangkang di Malaysia, bukti bahawa Washington mempunyai agenda tersendiri di rantau ini.

[Makluman : Kami akui terdapat kelemahan dalam proses penterjemahan semula. Namun kami sedaya upaya untuk mengekalkan maksud asal penulis. Segala kekurangan dan kelemahan kami dahului dengan memohon maaf.]

 ARTIKAL ASAL

US seeks allied regime in Malaysia as millions funnelled to opposition

Nile Bowie is a political analyst and photographer currently residing in Kuala Lumpur, Malaysia.

Published time: April 12, 2013 15:37

PEJUANG ATAU PENGKHIANAT?

Malaysia's opposition leader Anwar Ibrahim (R) speaks during an election campaign in Kuala Lumpur April 10, 2013 (Reuters / Bazuki Muhammad)

Share on tumblr

As Malaysia gears up for its most critical general election ever, a prominent opposition figure has come forward with allegations American foundations organized protest rallies and channelled funds to opposition political parties.
In early May 2013, Malaysia will face its most competitive political battle since its independence in the form of an election that pits Malaysia’s ruling Barisan Nasional (BN) coalition, which has governed the country since 1957, against the opposition Pakatan Rakyat (PR) coalition that has received extensive training and backing from US government-funded foundations.
Washington has often seen Malaysia’s leaders as stubborn, and as the unpopularity of the ruling coalition increases, organizations like the National Endowment for Democracy (NED) have significantly greased the wheels to improve the US-friendly opposition’s chances of coming to power through multi-faceted media campaigns and support for anti-government street demonstrations.
On one side, Malaysia’s former PM Dr. Mahathir Mohamad often caught the ire of Washington for his unceasing criticism of Israel and US foreign policy, while the incumbent PM Najib Razak has toned down the rhetoric and has pursued a business friendly approach with the West, while deepening economic ties with China.
On the other side, de-facto opposition leader Anwar Ibrahim, who formerly served as Deputy PM under Mahathir’s government, leans closely to the United States.

During his political tenure, Anwar was sacked for implementing IMF austerity measures while Mahathir spearheaded Malaysia’s recovery from the 1997 Asian financial crisis through currency controls and protectionist measures. After his political fall, he served as Chairman of the Development Committee of the World Bank and IMF in 1998, and later chaired the Washington-based Foundation for the Future, a US-funded think-tank established by Elizabeth Cheney, the daughter of the former US Vice President. Anwar enraged many in Muslim-majority Malaysia when he stated that he would support a policy to protect the security of Israel in an interview with the Wall Street Journal – a stark contrast to the ruling coalitions’ firm stance in support of Palestine. Anwar’s unique credentials and close ties to the US political and financial establishment make him undeniably preferred in Washington

The National Endowment for Democracy or NED, is a Washington-based foundation that supports democratic initiatives and US-friendly opposition groups abroad, provides over $1 million to various projects in Malaysia each year. The NED has regularly come under fire because of the overtly political nature of its programs, and because senior US political figures have leading roles in the foundation.
In addition to funding electoral watchdogs, human rights monitors and news websites that slant toward the opposition, the International Republican Institute has received millions for its Malaysian programs, which assist “political parties and their associated think tanks in being effective representatives of their constituencies.” IRI is chaired by conservative Senator John McCain, known for his extremely aggressive position in favor of Israel and US conflicts overseas, while other leading figures have held senior foreign policy positions in the Reagan and Bush administrations. “IRI works in countries important to U.S. interests, where we can make a difference… IRI focuses on three tasks: helping political parties broaden their appeal, ensuring that they rule justly once elected and aiding civil society in guaranteeing good governance… IRI can help catalyze the efforts of democratic activists in a country -- so long as they want change more than we want it for them,” writes IRI’s president, Lorne Craner, who previously held a position in the US State Department.
The National Democratic Institute for International Affairs also receives a huge budget for their Malaysian projects. Madeleine Albright, former US Secretary of State, a famous cheerleader for American exceptionalism and NATO militarism, chairs NDI. In addition, both former US Senator Thomas Daschle and former AIPAC director Kenneth Wollack have high positions in NDI. Malaysia’s opposition coalition won historic gains in the 2008 elections and took control of key states such as Penang and Selangor. According to the NED’s website, IRI received $802,122 in 2010 to work with“state leaders in Penang and Selangor to provide them with public opinion research, training and other resources to enable them to be more effective representatives of their constituents”. IRI claims that it “does not provide direct funding to political parties” in Malaysia, but their lack of transparency, significant budget and emphasis on helping broaden the appeal of political parties in opposition-held states suggests at the very minimum that funding is taking place indirectly.

NED is funded primarily through the US Congress, within the budget of USAID, the US agency for development assistance, which is part of the US State Department – this means that the money NED gives to foreign countries comes from public funds paid by US taxpayers. Funding mostly flows to its two main component parties, the International Republican Institute (IRI) and the National Democratic Institute for International Affairs (NDI). NED is required to publish its financial disbursements, but this doesn't apply to the smaller foundations that it in turn finances, such as the IRI and NDI, both the main recipients of funding in Malaysia.

According to the NDI’s official website, it conducts “state-level parliamentary workshops in Selangor and Penang” because “opposition parties have had limited experience in government, many of the parliamentarians elected in 2008 lacked a fundamental understanding of parliamentary processes and of representing constituent concerns.” Starting from 2007, Malaysians have shown support for Bersih, an electoral watchdog group known as the ‘Coalition for Clean and Fair Elections.’ Bersih has organized rallies calling for electoral reform, which many criticized as being as thinly veiled anti-government protests due to the participation of key opposition figures. Bersih coalition leader Ambiga Sreenevasan, recipient of the US State Department’s Award for International Women of Courage, has under pressure conceded that Bersih accepted funds from US government-linked foundations such as NDI, and the Open Society Institute, headed by billionaire financier George Soros. Tunku Abdul Aziz Ibrahim, a Malaysian senator and former opposition figure, has recently issued statements detailing American involvement in funding and organizing the Bersih rallies.
Aziz said that Americans from US-based foundations were calling the shots and outlining the functions and operations of Bersih. “In the meeting, I was offered to head the watchdog because they said I have the credentials, integrity and credibility for the post. They told me that the movement was to ensure free and fair elections in the country,” said Tunku Aziz, disclosing that he was offered some $4,000 monthly plus other perks and allowances for his position. Aziz also accused Malaysia’s opposition leader of using Bersih to channel support to his political campaign, “Anwar makes good use of his international networking to get these funds. I don’t know whether Bersih leaders knew it or not. But Bersih is Anwar’s vehicle to receive international funds under the guise of democracy and free and fair elections. Bersih is not a non-partisan independent organisation. It’s Anwar’s baby.” Aziz resisted overseas funding because he claims it compromises national integrity and dignity. “Local organisations should justify their existence to Malaysians, not to foreigners. Local organisations should not owe their existence and allegiance to foreigners,” he stressed.
Upon closer examination of the language used by these foundations, when they claim to be working toward “broadening the appeal of political parties,” a critical question comes to mind – when does so-called ‘democracy-promotion’ become political interference? The work of the NED has ostensibly blurred the line between the two, while masking their overt backing for actors they support in the benign language of electoral transparency, freedom and the promotion of human rights. Malaysia’s ruling coalition is far from perfect – it is unwilling to address issues of high-level corruption, elite opulence remains a huge problem, and racial minorities feel animosity over ethnic-based affirmative action policies that favor the Muslim majority. The opposition coalition, which has vowed to eliminate authoritarianism and elite graft, has released a manifesto that some have lauded, while others have been more skeptical of. NED does not conduct a single democracy initiative in neighboring US-ally Singapore, despite having a less democratic environment than that of Malaysia – so what could be motivating Washington to spend so much attention on supporting Malaysia’s opposition coalition?
Let’s not ignore the elephant in the room – the real purpose of America’s resurgence of interest in the ASEAN bloc is to fortify the region as a counterweight against Beijing. PM Najib Razak has attached primary importance to Malaysia’s relationship with China, as he looked to Beijing to revive Malaysia's export-oriented economy after the 2008 global financial crisis. Sino-Malaysian exchange in areas such as finance, infrastructure development, science and technology, and education have never been higher. China has been Malaysia's largest trade partner, with trade figures reaching $90 billion in 2011 while Malaysia is China’s largest trading partner among ASEAN nations. Washington’s backing for Malaysia’s US-friendly opposition must be seen in the context of its moves to bolster its military muscle and dominance over the Asia-Pacific region in line with its ‘Pivot to Asia’ policy. Malaysia has sovereign rights over the Straits of Malacca, China’s most critical supply routes that transport oil and other materials vital to its continued economic development. Aside from its strategic location, Malaysia has a booming economy that averages around 7 percent annual growth, it is the world’s third largest exporter of liquefied natural gas (LNG) after Qatar and Indonesia, and the country has holds over 4 billion barrels of proven oil reserves.
Malaysia is a key player in Southeast Asia, and Washington is doing what it can to tip the scale in favor of the opposition after its success in the 2008 elections. In 2013, the opposition coalition is relying on votes from those dissatisfied with the status quo and a large demographic of young voters who want to challenge the ruling coalition’s infallibility at the polls. Under the watch of the ruling coalition, Malaysia was transformed from an exporter of rubber and tin into a key industrial player with a strong domestic automobile industry. The ruling coalition has overseen stable economic growth, while promising 3.3 million new jobs in the high-income sector and attracting multi-million dollar investments. As critical elections loom in the country and critics ask whether the untested opposition is able to guarantee continued growth, voters deliberating between the ruling coalition and the opposition will also indirectly be choosing between China and the US. The results of the upcoming election are expected to be the closest ever, and the potential for political turbulence is at an all-time high. The millions that have been funnelled to Malaysia’s opposition is proof that Washington has a regional agenda of its own.

The statements, views and opinions expressed in this column are solely those of the author and do not necessarily represent those of RT.

AMUKANMELAYU -  Lihat di sekeliling Malaysia sekarang ini......apakah sumbangan kita kepada Ugama Islam?....apa sumbangan kita kepada Bangsa Melayu?....apa sumbangan kita kepada Tanah Melayu ini? Pernahkah anda terfikir.... Apakah tujuan dan kerana apakah anda BERPOLITIK? Adakah kita sekarang sedang di PERGUNAKAN dan menjadi TALIBARUT KEPADA AGEN KUASA ASING untuk merosakan Ugama, Bangsa dan Negara Kita dan Tamaddun kita? Berfikir sebelum BERTINDAK.....